Η κρίση των ευρωπαϊκών επιστημών και η υπερβατολογική φαινομενολογία

Στην Κρίση ο Έντμουντ Χούσσερλ επιχειρεί να αποσαφηνίσει οριστικά το νόημα της φαινομενολογικής φιλοσοφίας του. Είναι ένα από τα πιο σημαντικότερα φιλοσοφικά έργα του 20ού αιώνα, γραμμένο μέσα στο ζόφο του ναζισμού και του προαναγγελλόμενου πολέμου.

Συνιστά μια έκκληση για στοχασμό πάνω στις εγκαθιδρυμένες βεβαιότητες, με βάση τις οποίες ζητά -όλο και πιο πεισματικά - να πορευτεί η δυτική ανθρωπότητα από τον 17ο αιώνα και μετά. Φωτίζει τις άδηλες πτυχές της προέλευσης όλων των γνωσιακών επιτευγμάτων που οδήγησαν το ευρωπαϊκό πνεύμα από την άμεση βιοκοσμική εμπειρία προς τις αλήθειες των επιστημών. Αυτές παρουσιάζονται πλέον όχι ως ανεπερώτητη πρόοδος από το μύθο και το ψεύδος στη δήθεν από καταβολής ετοιμασμένη αληθή γη που η επιστήμη ευαγγελίστηκε. Η επιστήμη είναι ένα σπουδαίο αλλά και ιστορικά προσδιορισμένο συνειδησιακό επίτευγμα μεταξύ άλλων.

Με αυτή την επανερμηνεία του νοήματος της αλήθειας της επιστήμης, ο Χούσσερλ ελπίζει πως συμβάλλει στο να ξαναγίνει η ανθρωπότητα αυτοσυνείδηση για το συνολικό νόημα της ζωής της.