Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η κατάπνιξη της ελληνικής επανάστασης στη Μακεδονία το 1821 και 1822 είχε σαν αποτέλεσμα να καθυστερήσει η πνευματική αφύπνιση τουλάχιστον επί σαράντα χρόνια. Και μόνο περί το 1860, η μικρή ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης αρχίζει να ανασυγκροτείται δειλά και να κερδίζει το χαμένο έδαφος, τόσο στο εμπόριο όσο και στην κοινωνική ζωή και στην παιδεία.
Σύμφωνα με την Αγγελική Μεταλλινού, η πρώτη που μίλησε στη Θεσσαλονίκη για ποίηση είναι η Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου, διευθύντρια του Κεντρικού Παρθεναγωγείου (1863 - 1870). Η Σαμαρτζίδου, που είχε τυπώσει το 1857 στην Αθήνα μια "Συλλογή ποιήσεων", συνήθιζε να μιλάει στις μαθήτριές της με ενθουσιασμό για την ποίηση και να απαγγέλλει ποιήματά της, προσπαθώντας να μεταλαμπαδεύσει στη Θεσσαλονίκη την καθαρευουσιάνικη σχολή της Αθήνας.