Το ελάχιστο ψωμί της συνείδησης

ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΨΩΜΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, δωδέκατο βιβλίο ποίησης της Δήμητρας Χ.Χριστοδούλου, που κατατίθεται σαράντα χρόνια πλέον μετά την πρώτη της εμφάνιση στα γράμματα, το 1974, συνεχίζει να ξετυλίγει εκείνο το νήμα πικρού σαρκασμού, υπαρξιακής ανησυχίας και εντατικής κοινωνικής παρατήρησης, που διατρέχει όλο και πιο καθαρά τα βιβλία της της τελευταίας δεκαετίας και που προσέδωσε έναν ιδιαίτερα διακριτό τόνο στην ποιητική της φωνή.Όμως εδώ η επιδιωξη της μεγαλύτερης δυνατής οικονομίας των μέσων οδηγεί σε αυστηρή συγκέντρωση γύρω από τη μικρή φόρμα, τα ποιήματα πρόζας και οι εκτεταμένες ποιητικές αφηγήσεις αποκλείονται εντελώς, και το σύνολο του ποιητικού εγχειρήματος είναι φανερό ότι εστιάζει στο πιο λίγο από το λίγο, στο ουσιώδες και ζωτικό εκείνο κάτι, με το οποίο η συνείδηση (καλλιτεχνική και άλλη...) θα ήταν δυνατό να τραφεί και - ενδεχομένως- να θρέψει."