Τα ζυμαρικά παραλλαγές σε ένα θέμα

Κριτική
Εύκολες συνταγές, χρωματιστές, διάσημες, γλυκές, ξεχωριστές, του φούρνου, σούπες και σαλάτες με κύριο συστατικό τα μακαρόνια, όπως και σάλτσες που συνοδεύουν τα ζυμαρικά της αρεσκείας σας, αποτελούν προτάσεις για την κουζίνα σας που θα ικανοποιήσουν τις γευστικές απαιτήσεις σας, χωρίς όμως να στερήσουν τον πολύτιμο χρόνο σας.
Αν θέλετε λοιπόν να εντυπωσιάσετε, δεν έχετε παρά να πειραματιστείτε... Αλλωστε το κέφι και η διάθεση για πειραματισμό είναι τα μυστικά που εξασφαλίζουν την επιτυχία κι ένα θαυμάσιο γευστικό αποτέλεσμα.


Τα βιβλία μαγειρικής μπορούν να κινήσουν το ενδιαφέρον σε δύο κατηγορίες αναγνωστών: Αυτούς που σπεύδουν να τα αγοράσουν, με συλλεκτική μανία, απλώς για να θαυμάζουν τις φωτογραφίες τους και να ονειρεύονται ­ας θυμηθούμε όσα έγραφε στις Μυθολογίες του ο Ρολάν Μπαρτ για τα δελτάρια μαγειρικής του περιοδικού «Elle»­, χωρίς ποτέ να επιχειρούν να εμπλακούν στην περιπέτεια του μαγειρέματος.


Σε μια δεύτερη, μάλλον μικρότερη, κατηγορία ανήκουν εκείνοι που αγοράζουν βιβλία μαγειρικής για τον σκοπό για τον οποίο γράφτηκαν αρχικά: για να τα χρησιμοποιήσουν! Θα τους καταλάβετε αμέσως, καθώς είναι οι μόνοι που ενδιαφέρονται για τα περιεχόμενά τους και ελέγχουν το υλοποιήσιμο των προτεινομένων συνταγών.


Συχνά γι' αυτόν τον διαχωρισμό των αναγνωστών ευθύνονται και οι ίδιοι οι δημιουργοί τους, οι οποίοι στην αναζήτηση της εικαστικής τελειότητας παραβλέπουν τη χρηστικότητα. Έτσι εξαιτίας του τεράστιου μεγέθους τους ή του άβολου σχήματός τους τα βιβλία αυτά καταλήγουν να εγκαταλειφθούν σε κάποιο ράφι. Αλλοτε πάλι η έλλειψη ρεαλισμού από τη μεριά των συγγραφέων, οι οποίοι λησμονούν πως τα δυσεύρετα υλικά και η συνταγή που καταλαμβάνει δύο σελίδες αποτρέπουν και τον πιο θαρραλέο μάγειρο, καταδικάζει τον οδηγό σε αχρησία.


Οπότε ο συγγραφέας μαγειρικών έργων καθυποτάσσει την αυταρέσκειά του και επιλέγει να γράψει για τους καθημερινούς ανθρώπους το βιβλίο του κερδίζει το κοινό, από τους πρώτους κιόλας μήνες της κυκλοφορίας του.


Αυτό, πιστεύω, ότι θα συμβεί και με «Τα ζυμαρικά» του κ. Γρ. Χριστοδούλου.


Καθώς το κείμενο χαρακτηρίζεται από λιτή έκφραση και επειδή ο ίδιος δεν φαίνεται να φιλοδοξεί να εκληφθεί το πόνημά του ως Βίβλος των ζυμαρικών, ενδέχεται να το δείτε σε πολλές κουζίνες.


Όποιο κι αν είναι το επίπεδο της δεξιότητάς σας στη μαγειρική, στα «Ζυμαρικά» θα βρείτε συνταγές που θα σας δελεάσουν. Εύκολες, διάσημες, χρωματιστές, αλμυρές ή γλυκές, προβλέπονται μακαρονάδες για όλα τα γούστα. Θα διαπιστώσετε μάλιστα πόσο εύστοχα είναι τα μικρά μυστικά τα οποία ο κ. Χριστοδούλου μάς αποκαλύπτει χωρίς εκείνη την αφέλεια ή, ενίοτε, την αίσθηση σχολαστικισμού που χαρακτηρίζει τους ερασιτέχνες μαγείρους.


Το μόνο που θα περίμενε κανείς θα ήταν κάποιες επιπλέον πληροφορίες για τα γεγονότα που συνετέλεσαν ώστε να δοθούν τα ονόματα σε μερικές από τις ιστορικές ή τις διάσημες μακαρονάδες. Το παραβλέπουμε ευχαρίστως, αν αυτό θα αποδυνάμωνε το πρακτικό ύφος του βιβλίου.


Τέλος, αφού ξεπεράσετε την όποια αντίδρασή σας για τη «φλύαρη» γραφιστικά εμφάνιση της σελίδας, πιθανόν να συμφωνήσετε μαζί μας ότι οι φωτογραφίες του κ. Μάνου Χατζηκωνσταντή υπηρετούν με σεβασμό τα κείμενα.

ΘΑΛΕΙΑ ΤΣΙΧΛΑΚΗ, «ΤΟ ΒΗΜΑ», 29-04-2001