Τότε... που είχε πανσέληνο

Το ημερολόγιο που θα διαβάσετε είναι ένα αποτύπωμα σκέψεων και συναισθημάτων που γέννησε το μάθημα Ψυχοκοινωνική Στήριξη Προσφύγων, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών που παρακολούθησα τα έτη 2020 - 2022.
Η κυρία Δανάη Παπαδάτου, καθηγήτρια κλινικής ψυχολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της «Μέριμνα», μιας Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας που ασχολείται με τα παιδιά των οποίων η ζωή ανατρέπεται από απειλητική αρρώστια ή τον θάνατο αγαπημένου τους προσώπου, πραγματοποίησε τις διαλέξεις αυτού του μαθήματος οι οποίες υπήρξαν έμπνευση και ηθικός αυτουργός της γέννησης όλων των σκέψεων που θα διαβάσετε στις σελίδες αυτές.
Το ημερολόγιο αυτό ξεκίνησε ως μια μαρτυρία συναισθημάτων, μια καταγραφή των όσων ακούγαμε και συζητάγαμε στο μάθημα κάθε Πέμπτη, αλλά πολύ σύντομα έγινε ένας χείμαρρος σκέψεων και
συναισθημάτων που πλέον αναζητούσε επιτακτικά να βγει μπροστά στον κόσμο και να μαρτυρήσει όσα
έζησε κι άκουσε.
Σας καλώ να αφήσετε τις λέξεις να σας ταξιδέψουν και να στοχαστείτε έννοιες βαθιές, όπως ο άνθρωπος και η ιστορία του, η ελευθερία και η αξιοπρέπεια, η δύναμη και η αυτοδιάθεση των λαών.
Σας καλώ να ταξιδέψετε μαζί μου μέσα από ξηρά και θάλασσα μέχρι να φτάσετε ασφαλείς στο σημείο
προορισμού, τη νέα εν δυνάμει πατρίδα.
Το βιβλίο αυτό αφιερώνεται ως ελάχιστο δείγμα τιμής στην κυρία Δανάη Παπαδάτου και όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις του θα αποδοθούν στη «Μέριμνα» βοηθώντας έτσι να συνεχίσει το σημαντικό και θεάρεστο έργο που επιτελεί μέχρι και σήμερα.

Σταυρούλα Δεκούλου