«Αξιοπρεπούς ζην»

Το βιβλίο συνιστά δοκιμαστική (... αδόκιμη;) δοκιμιακή προσπάθεια συμβολής στην επίτευξη καλύτερης/ποιοτικότερης διαβίωσης =ενός «Αξιοπρεπούς ζην».
Οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες καλούνται -όχι να ασπαστούν αλλά- να συνυπολογίσουν και τις απόψεις που παρατίθενται, να ενεργοποιήσουν την κριτική τους σκέψη, ώστε να διαμορφώσουν την προσωπική τους γνώμη/επιλογή. Το και ζητούμενο.
Σισύφειος (και εξατομικευμένος) ο αγώνας του Ανθρώπου να τιθασεύσει τα θηριώδη ορμέμφυτά του. Τα αίτια δηλαδή των αέναων δεινών του. Επιβεβλημένη/αναγκαία η βελτίωση της ζωής μας, εστιάζοντας πρωταρχικά στον παράγοντα «Άνθρωπο».
Σε κάθε περίπτωση είναι δυσεπίτευκτος ο στόχος του «Αξιοπρεπούς ζην». Προϋποθέτει ισόβιο αγώνα αυτοβελτίωσης.
Φρονώ πως, σε ό,τι με αφορά, δεν το κατόρθωσα, στο βαθμό που θα επιθυμούσα. Όμως με παρηγορεί το γεγονός πως το επιδίωξα συνειδητά (και... συνεχίζω).
Εμμένω στην υποχρέωση του κάθε Ανθρώπου να προβληματίζεται ισόβια, διαφορετικά δεν πρόκειται να επιτύχει τα ΑΞΙΟΘΗΡΕΥΣΙΜΑ: Την ανέλιξη, τον εξευγενισμό, την εσωτερική γαλήνη, την ολβιότητα. (Με άλλα λόγια: τα ποθεινά ΑΕΙΖΗΤΟΥΜΕΝΑ). Να ορθοτομήσει την πορεία της ζωής του, ορθοφρονώντας.
Οφείλει να επιλέξει τι ακριβώς θέλει να είναι: προβληματισμένος ή να παραμείνει προβληματικός!