Η λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον

Ιδιότυπο έργο, όπως ακριβώς ιδιότυπος και ιδιόμορφος ήταν ο χαρακτήρας της πρωταγωνίστριάς του. Το βιβλίο είναι ένας συγκερασμός μυθιστορίας, βιογραφίας και δοκιμίου, δίχως όμως αυτά τα τρία είδη να αποτελούν μια οργανική ολότητα κειμένου. Είναι σίγουρο ότι η ξεχωριστή προσωπικότητα της Λώρας Τζάκσον σαγήνεψε και παίδεψε πολύ το σ. Κι επειδή ό,τι μας σαγηνεύει και μας παιδεύει αν δεν μιλήσουμε γι΄ αυτό δεν πρόκειται να το ξορκίσουμε και να πάμε παρακάτω, αυτό ακριβώς έκανε και ο Χ. Χρυσόπουλος με το βιβλίο του. Μετέπλασε σε κείμενο όλα τα 24ωρα που πρέπει να αφιέρωσε στη μελέτη της περίπτωσης Λώρα Τζάκσον. Το αποτέλεσμα είναι ένα απαιτητικό και δύσκολο έργο που επιγράφεται μυθιστόρημα αλλά μόνο κατά ένα μέρος δικαιολογεί τον τίτλο του, αφού αρκετές σελίδες αφιερώνονται σε δοκιμιακό λόγο όπου ο σ. προσπαθεί να εισαγάγει τον τον αναγνώστη στον τρόπο που η Λώρα Τζάκσον προσέγγιζε ζητήματα της τέχνης της (ποίηση) και της σχέσης της ποίησης με τη γλώσσα και την αλήθεια. Το υπόλοιπο μέρος του βιβλίου αφορά βιογραφικά σπαράγματα από τη ζωή της ποιήτριας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα αρκετά δύσκολο κείμενο που αποτελεί όμως μια σπάνια αναγνωστική πρόκληση. Ο αναγνώστης πρέπει να έχει υπομονή, προσοχή και να προσπελάσει δυο και τρεις φορές κάποιες σελίδες και ιδιαίτερα εκείνες που αφορούν το δοκιμιακό λόγο μια και είναι αρκετά σκοτεινές και στρυφνές. Εδώ ίσως να βρίσκεται και το μόνο μελανό σημείο του βιβλίου, η αδυναμία (ή αδιαφορία) του σ. να απλοποιήσει και να εκλαϊκεύσει τις ιδέες που κοινωνεί στον αναγνώστη σχετικά με την ποίηση της Λώρα Τζάκσον.