Ο Μονό και η διαλεκτική ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Ο Ζακ Μονό στο βιβλίο του "Η τύχη και η αναγκαιότητα", ασκεί δριμύτατη κριτική στη θεωρία του διαλεκτικού υλισμού. [...]
Όπως ήταν επόμενο, οι επιστήμονες που εντάσσονται σ' αυτή τη σχολή αντέδρασαν. Οι συγγραφείς των μελετών που περιλαμβάνονται σ' αυτόν τον τόμο διερευνούν ορισμένα προβλήματα που έχει θέσει ο Ζακ Μονό και προτείνουν τρόπους αντιμετώπισής τους ή λύσεις που, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι διαμετρικά αντίθετες με τις δικές του. Και πρώτα το πρόβλημα της συσχέτισης της τύχης με την αναγκαιότητα, που δίνει και τον τίτλο στο βιβλίο του. Ύστερα το πρόβλημα του θεμιτού της μεταφοράς εννοιών της φυσικής στον τομέα της βιολογίας, και μάλιστα της αναγωγής του βιολογικού στο φυσικό. Οι έννοιες της εντροπίας και της πληροφορίας, η "δεύτερη αρχή της θερμοδυναμικής" μπορούν με τόση ευκολία να εφαρμοστούν και στη βιολογία, έστω και τη μοριακή; Όσο εξαιρετικές κι αν είναι οι ανακαλύψεις των τελευταίψν δεκαετιών σχετικά με την εσώτερη λειτουργία του ζωντανού οργανισμού, χάρη στη διείσδυση του επιστήμονα και μάλιστα του πειραματικού σε μοριακό επίπεδο, μπορούμε μήπως να πούμε ότι φτάσαμε κιόλας στο κατώφλι της έσχατης γνώσης κι ότι διαβαίνοντάς το δε θα 'χουμε τίποτα άλλο να ανακαλύψουμε πιο πέρα; Η δομή είναι η μονσδική αιτ΄ατου γεγονότος; Είναι δυνατό να συλλάβουμε, να κατανοήσουμε την εξέλιξη χωρίς μια σταθερά ανανεούμενη δημιουργική διαλεκτική δράση; Και τότε πώς να κατανοήσουμε μια "τελεονομία";


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Μια ηθική της επιστήμης
Η έννοια της τύχης και η φιλοσοφική κατηγορία της ενδεχομενικότητας
Εντροπία, πληροφορία, αμετατροπία
Σκέψεις ενός βιολόγου