Ο νόμος της ερήμου ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Ο δικαστής Παζαίρ, εξορίζεται αλλά καταφέρνει με τη βοήθεια της γυναίκας του Νεφερέτ και του φίλου του Σούτι να επιστρέψει στις Θήβες. Έχοντας πάρει τη σιωπηρή έγκριση του μονάρχη, ο δικαστής συνεχίζει την έρευνά του για να βρει ποιος παραβίασε τη Μεγάλη Πυραμίδα κι έκλεψε τη «Διαθήκη των θεών», η οποία εγγυάται τη νομιμότητα του Φαραώ...





ΚΡΙΤΙΚΗ



Γνωστός από τις μελέτες του για την αρχαία Αίγυπτο, ο Κριστιάν Ζακ (Παρίσι, 1947), με λογοτεχνικές, φιλοσοφικές και αρχαιολογικές σπουδές, θεωρείται έγκυρος αιγυπτιολόγος. Αξιοποιώντας τις πολυποίκιλες γνώσεις του, έγραψε την τριλογία «Ο δικαστής της Αιγύπτου» ­ περιλαμβάνει τα μυθιστορήματα «Η δολοφονημένη πυραμίδα», «Ο νόμος της ερήμου» και «Η δικαιοσύνη του βεζίρη» ­τοποθετώντας τη δράση των ηρώων του στη χώρα των Φαραώ. Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας, κυκλοφόρησε το 1993- ο συγγραφέας αφηγείται τη συνέχεια της περιπέτειας του δικαστή Παζαίρ, ο οποίος, μετά τον φόνο του δασκάλου του, του σοφού Μπρανίρ, κλείστηκε σ' ένα στρατόπεδο εργασίας κοντά στην κοιλάδα του Νείλου και στην ιερή πόλη του Καρνάκ για να σπάει πέτρες.

Ο άσημος δικαστής απέκτησε μεγάλη φήμη όταν οργάνωσε τη δίκη του ισχυρού στρατηγού Ασέρ, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για τον φόνο ενός αιγύπτιου ανιχνευτή και είχε συνεργαστεί με τους παραδοσιακούς εχθρούς της χώρας, τους βεδουίνους και τους Λίβυους. Κάνοντας το λάθος να δείξει ευσυνειδησία στη μελέτη ενός φακέλου που αφορούσε τη δολοφονία πέντε βετεράνων, οι οποίοι αποτελούσαν την τιμητική φρουρά της Σφίγγας της Γκίζας, ο Παζαίρ έγινε στόχος ομάδας υψηλών αξιωματούχων συνωμοτούντων κατά του καθεστώτος. Σύμφωνα με τα πορίσματα των ερευνών του, η σφαγή ­είχε παρουσιαστεί ως ατύχημα­ πραγματοποιήθηκε επειδή οι στρατιώτες ανακάλυψαν τους υπεύθυνους για την κλοπή σημαντικής ποσότητας θειικού σιδήρου, προορισμένου για την κατασκευή άθραυστων όπλων.

Με τη βοήθειά της ωραίας συζύγου του Νεφερέτ και του πιστού φίλου του Σούτι, ο Παζαίρ δραπετεύει από το κάτεργο και επιστρέφει στις Θήβες, την αντίζηλη πόλη της Μέμφιδας, για να αποδείξει την αθωότητά του, να βρει τον δολοφόνο του δασκάλου του, αλλά και να ξεσκεπάσει τη συνωμοσία. Τα υπεράνω υποψίας άτομα, που σε συνεργασία με τη χεταία σύζυγο του Ραμσή Β' προετοιμάζουν την καταστροφή του, έχουν ένα τρομερό σχέδιο: μετά τη λεηλασία της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπα και την κλοπή των θησαυρών, επιδιώκουν να μειώσουν το κύρος του Φαραώ στον λαό, ώστε να τον αναγκάσουν να παραιτηθεί και να ξεπέσει στις τάξεις των σκλάβων, βάζοντας έτσι ένα τέλος στη χιλιόχρονη δυναστεία. Σκοπεύουν να μοιραστούν την εξουσία και να νέμονται στο εξής τον πλούτο της μεγαλύτερης χώρας του τότε κόσμου. Η επέμβαση όμως του δικαστή και των γενναίων φίλων του ­ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο έντιμος αστυνόμος Κεμ­ ανατρέπει τα σχέδια των συνωμοτών, με αποτέλεσμα να τιμωρηθούν οι κακοί και να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Η υπόθεση εκτυλίσσεται τον 14ο αιώνα π.Χ., όταν ηγεμονεύει στην Αίγυπτο ο Ραμσής Β' (ή Σέσωστρις) της ΙΘ' Δυναστείας, τον οποίο διαδέχθηκε ο Μενεφθά, αυτός που διέταξε τη σφαγή των Εβραίων. Παρά την ενδιαφέρουσα πλοκή, από τον «Νόμο της ερήμου» λείπουν τα ιστορικά και άλλα στοιχεία που θα διευκολύνουν τον αναγνώστη να εξοικειωθεί με τα ονόματα και να κατανοήσει την υπόθεση, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουμε αν τα γεγονότα που διαβάζουμε έχουν σχέση με την ιστορική πραγματικότητα ή αν πρόκειται καθαρά για προϊόντα φαντασίας. Είναι θέμα του συγγραφέα και του εκδοτικού οίκου. Αντιθέτως, στα ανάλογα αστυνομικά μυθιστορήματα της Κλοντ Μοσέ και του Ρόμπερτ βαν Γκούλικ, τα τοποθετημένα στην αρχαία Αθήνα και στην αρχαία Κίνα, υπάρχουν κατατοπιστικοί πρόλογοι και επίμετρα που υποβοηθούν την ανάγνωση.

Φίλιππος Φιλίππου, «ΤΟ ΒΗΜΑ», 11-10-1998