Σαμπολιόν, ο άνθρωπος που διάβασε τα ιερογλυφικά

Τον Ιούλιο του 1828, ο Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν φθάνει στην Αίγυπτο, στην πνευματική του πατρίδα. Αυτός, που τον αποκαλούν "Ο Αιγύπτιος", κάνει την είσοδό του στη μυθική Ανατολή που είναι γεμάτη κινδύνους και θαύματα. Με τη σιγουριά ότι έχει ανακαλύψει το μυστικό των ιερογλυφικών, διασχίζει αυτή τη χώρα και τη Νουβία για να επιβεβαιώσει τη μεγαλοφυή του προαίσθηση. Ο Σαμπολιόν θα πεθάνει σε ηλικία μόλις 42 ετών. Αυτός που έμαθε αραβικά και κοπτικά για να έρθει πιο κοντά σ' όσους θεωρεί αδέρφια του, που κυκλοφορεί ντυμένος με τη φορεσιά τους και τρέφεται με όσα του προσφέρει η γη τους, θα γίνει θύμα της ανθυγιεινής ατμόσφαιρας των τάφων, του μόχθου για την ολοκλήρωση του έργου του, των τοξικών ουσιών του νερού του Νείλου. Ωστόσο, θα έμπαινε κανείς στον πειρασμό να κάνει και μιαν άλλη εικασία για τον πρόωρο θάνατό του: ο Σαμπολιόν δεν ήταν άνθρωπος, αλλά θεός. Και, ολοκληρώνοντας την αποστολή του, δεν είχε πια άλλο λόγο ύπαρξης πάνω σε αυτή τη γη.




Το μυθιστόρημα αυτό είναι γραμμένο από έναν αιγυπτιολόγο, ο οποίος τιμά τη μνήμη του πρώτου και πλέον ιδιοφυούς από τους αιγυπτιολόγους: του Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν, που γεννήθηκε στο Φιζάκ, το 1790, και πέθανε στο Παρίσι, το 1832. Αν και ο Σαμπολιόν έγινε ευρύτερα γνωστός ως ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να διαβάσει τα ιερογλυφικά, έχει εντούτοις στο ενεργητικό του ένα σημαντικότατο επιστημονικό και φιλολογικό έργο, που περιλαμβάνει γραμματική, λεξικό, ιστορικά δοκίμια, περιγραφικά χωρία, επιστολές.
Ο συγγραφέας δίνει το λόγο στον ίδιο τον Σαμπολιόν, ενσωματώνοντας τις φράσεις που αυτός είπε ή έγραψε. Τα περισσότερα από τα γεγονότα που αναφέρονται, ανταποκρίνονται στην πραματικότητα. Ο ρόλος του μυθιστοριογράφου περιορίστηκε στο να αναβιώσει ένα προσκύνημα στα νάματα του Πνεύματος, να ζωντανέψει το μύθο και να συμπληρώσει τα «κενά» που άφησε ο επιστήμονας στα γραπτά του.