0
Your Καλαθι
Εγχειρίδιο Δικαίου Ενόπλων Συγκρούσεων
Έκπτωση
10%
10%
Περιγραφή
Πρόλογος: Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος
Το νέο Εγχειρίδιο του Δικαίου των Ενόπλων Συγκρούσεων τελεί υπό την έγκριση του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και αποτυπώνει με σαφή και επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο τις βασικές αρχές και τους κανόνες του εν λόγω κλάδου του δικαίου. Επιδίωξη της συγγραφικής ομάδας αποτελεί η δημιουργία ενός πλήρους, σύγχρονου και ταυτόχρονα εύληπτου Εγχειριδίου, το οποίο θα αποτελέσει έναν σημαντικό οδηγό για τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και ένα χρήσιμο ανάγνωσμα για τον ερευνητή, τον φοιτητή και όποιον ενδιαφέρεται για τον τομέα του Διεθνούς Δικαίου. Πρόκειται για ένα σύγγραμμα που απευθύνεται τόσο στην ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και στην ευρύτερη κοινωνία με κύριο σκοπό να διαδώσει τις διατάξεις του Δικαίου των Ενόπλων Συγκρούσεων και να καταστήσει ευρύτερα αντιληπτή τη σημασία του στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις. Το περιεχόμενο του Εγχειριδίου αποτελεί συγκερασμό ακαδημαϊκής και στρατιωτικής προσέγγισης, δεδομένου ότι σε γενικές γραμμές ακολουθεί τη δομή ενός ακαδημαϊκού εγχειριδίου με αναφορά όμως τόσο σε στρατιωτική ορολογία όσο και σε πηγές που αντανακλούν την πρακτική των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το παρόν Εγχειρίδιο συντίθεται από τρία (3) Μέρη. Στο πρώτο, πραγματοποιείται η ανάλυση των κανόνων του Δικαίου των Ενόπλων Συγκρούσεων μέσω τριών κυρίων θεματικών ενοτήτων που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων επί των οποίων αναζητούνται θεωρητικά τεκμηριωμένες και πρακτικά εφαρμόσιμες απαντήσεις. Στο δεύτερο Μέρος παρατίθεται λίστα Συνθηκών, Πρωτοκόλλων και άλλων διεθνών κειμένων, ανά θεματικό πεδίο, με τους κυρωτικούς τους νόμους, όπου υφίστανται, καθώς και μια σύντομη περίληψή τους. Το τρίτο Μέρος περιλαμβάνει το πλήρες κείμενο, στην ελληνική, των τεσσάρων Συμβάσεων της Γενεύης του 1949, καθώς και των τριών Πρόσθετων σε αυτές Πρωτοκόλλων, ώστε να καθίσταται δυνατή η εύρεση από τον αναγνώστη του πρωτότυπου κειμένου.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
VΠΡΟΛΟΓΟΣ ΑΡΧΗΓΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ (Γ.Ε.Ε.Θ.Α)
VIIΠΡΟΛΟΓΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΓΕΕΘΑ
IXΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
XXIΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
XXIΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
XXIIΞΕΝΟΓΛΩΣΣΕΣ
XXIIIΠΙΝΑΚΑΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
XXIIIΔιεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ICJ)
XXIIIΔιεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC)
XXIIIΔιεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY)
XXIVΔιεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Ρουάντα (ICTR)
XXIVΕυρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ)
IΜΕΡΟΣ
ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
3ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ – ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙA.
31.1 Ιστορική αναδρομή
71.2.1 Πηγές του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου
81.2.2 Συμβατικό Δίκαιο
8Το «Δίκαιο της Χάγης»
11Το «Δίκαιο της Γενεύης»
141.2.3 Εθιμικό Δίκαιο
151.2.4 Λοιπές Πηγές (ΟΗΕ - Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου)
161.2.5 Σχέση με το Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΔΑΔ)
18ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ.
182.1 Καταστάσεις στις οποίες εφαρμόζεται (RATIONE MATERIAE)
18Η ύπαρξη ένοπλης σύγκρουσης
18Μορφές Ενόπλων Συγκρούσεων
19Εφαρμοστέο δίκαιο
20Διεθνείς Ένοπλες Συγκρούσεις
21Κήρυξη πολέμου
22Στρατιωτική Κατοχή
23Ένοπλοι αγώνες για αυτοδιάθεση
24Ένοπλες συγκρούσεις μη διεθνούς χαρακτήρα
25Ο απαιτούμενος βαθμός έντασης της ένοπλης σύγκρουσης
27Διεθνοποιημένες ένοπλες συγκρούσεις
29Τερματισμός ένοπλης σύγκρουσης
302.2 Τα μέρη της ένοπλης σύρραξης (RATIONE PERSONAE)
30Κράτη
30Οργανωμένες Ένοπλες Ομάδες (Organized Armed Groups)
322.3 Το χωρικό πεδίο εφαρμογής (RATIONE LOCI)
33Θέατρο Πολέμου και Επιχειρήσεων
33Αποστρατιωτικοποιημένες Ζώνες
342.4 Ουδετερότητα
372.5 Περίληψη
38ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
383.1 Εισαγωγή
383.2 Η Στρατιωτική Αναγκαιότητα και η σχέση της με τις βασικές αρχές του Δικαίου των ενόπλων συγκρούσεων (Principle of Military Necessity)
393.3 Η αρχή του Ανθρωπισμού (Principle of Humanity)
40Οι πτυχές της αρχής του Ανθρωπισμού
413.4 Η αρχή της διάκρισης μεταξύ στρατιωτικών στόχων και αμάχων/πολιτικών αντικειμένων (Principle of Distinction)
433.5 Η αρχή της αναλογικότητας (Principle of Proportionality)
453.6 Περίληψη
IIΜΕΡΟΣ
ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
49ΜΕΡΟΣ ΙΙ.Α. Η ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
49ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. ΜΕΣΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΩΝ
494.1 Εισαγωγή
49Πηγές
50Ορισμοί
50Κατηγοριοποίηση των περιορισμών
514.2 Γενικοί περιορισμοί
51Απαγόρευση πρόκλησης περιττών τραυμάτων και μη απαραίτητου πόνου
52Απαγόρευση χρήσης «αδιάκριτων» όπλων (indiscriminate weapons)
54Απαγόρευση χρήσης όπλων που προκαλούν βλάβη στο φυσικό περιβάλλον
554.3 Απαγορευμένα οπλα και πυρομαχικά
554.3.1 Δηλητήρια, ασφυξιογόνα αέρια, χημικά και βιολογικά όπλα
55Δηλητήριο (poison) και δηλητηριώδη όπλα (poisoned weapons)
56Ασφυξιογόνα (asphyxiating) και άλλα επιβλαβή αέρια
57Χημικά όπλα (chemical weapons)
58Παράγοντες Ελέγχου Ταραχών (Riot Control Agents)
59Βακτηριολογικά και βιολογικά όπλα (Bacteriological and biological weapons)
604.3.2 Απαγορευμένα πυρομαχικά
60Η διάκριση μεταξύ όπλων και πυρομαχικών
61Εκρηκτικά Βλήματα (Explosive Projectiles)
62Σφαίρες που διογκώνονται ή ανοίγουν στο ανθρώπινο σώμα (Bullets that Expand or Flatten Easily in the Human Body)
62Η σημασία των δοκιμών
634.3.3 Άλλα απαγορευμένα όπλα και τεχνολογίες
64Μη ανιχνεύσιμα θραύσματα (Non-Detectable Fragments)
65Όπλα λέιζερ (Laser Weapons) που προκαλούν μόνιμη τύφλωση
65Νάρκες κατά προσωπικού (Anti-personnel land mines)
684.4 Περιορισμοί στη χρήση νόμιμων όπλων
68Πυρομαχικά Διασποράς (Cluster munitions)
69Εμπρηστικά όπλα (Incendiary Weapons)
71Νάρκες (Mines), παγίδες (Booby-traps) και άλλες συσκευές
764.5 Μέσα διεξαγωγής των εχθροπραξιών στον κατά θάλασσα πόλεμο
76Θαλάσσιες Νάρκες
79Τορπίλες
794.6 Πυρηνικά όπλα
814.7 Εκρηκτικά κατάλοιπα πολέμου (Explosive Remnants of War)
84ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΩΝ
845.1 Βασικές αρχές και κανόνες
845.1.1 Ορισμός της έννοιας της επίθεσης και πεδίο εφαρμογής
855.1.2 Η έννοια του νόμιμου Στρατιωτικού Σκοπού (Military Objective)
86Η φύση του αντικειμένου
86Το κριτήριο του τόπου
86Το κριτήριο του σκοπού και της χρήσης του αντικειμένου
885.1.3 Γενική προστασία αστικών στόχων
895.1.4 Η Προστασία του Άμαχου Πληθυσμού
905.1.5 Απαγόρευση επιθέσεων άνευ διακρίσεως
915.2 Κανόνες κατά τη διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων έναντι των εχθρικών ενόπλων δυνάμεων
915.2.1. Η διάκριση ανάμεσα στο Δίκαιο των Ενόπλων Συγκρούσεων και στους Κανόνες Εμπλοκής
925.2.2. Σεβασμός του εχθρού, όταν αυτός τίθεται εκτός μάχης
925.2.3. Παροχή προστασίας σε άτομα που ευρισκόμενα σε κίνδυνο κατέρχονται αεροσκαφών
935.2.4. Χρήση Αναγνωρισμένων Συμβόλων
945.2.5. Χρήση Στολών και Εμβλημάτων Εθνικότητας
955.2.6. Χρήση Ελεύθερων Σκοπευτών
955.2.7. Στοχευμένες ανθρωποκτονίες ως μέθοδος πολέμου
965.2.8. Συλλογή Πληροφοριών
975.2.9. Στρατιωτικές Επιχειρήσεις Δολιοφθοράς (Sabotage)
975.2.10. Απαγόρευση χρήσης δόλιων μέσων και εκμετάλλευσης της εμπιστοσύνης του αντιπάλου (perfidy)
985.2.11 Τεχνάσματα πολέμου (ruses of war)
995.2.12. Διαφορά μεταξύ χρήσης δόλιων μέσων, εκμετάλλευσης της εμπιστοσύνης του αντιπάλου και τεχνασμάτων πολέμου
995.2.13 Προστασία μέσων και υλικών απαραίτητων για την επιβίωση του άμαχου πληθυσμού
1005.2.14 Απαγόρευση εξάπλωσης τρόμου ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό
1015.2.15 Μη χρήση αμάχων ως ανθρώπινων ασπίδων
1015.2.16 Προστασία πολιτιστικών αντικειμένων και χώρων λατρείας
1035.2.17. Προστασία έργων και εγκαταστάσεων που περιέχουν επικίνδυνες δυνάμεις
1055.3 Μέτρα προφύλαξης – πρόληψης των συνεπειών των επιθέσεων
1055.3.1 Υποχρέωση λήψης προληπτικών μέτρων
1065.3.2 Περιοχές και Ζώνες υπό Ειδική προστασία
107ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
1076.1 Πεδίο εφαρμογής – Περιοχές ναυτικού και αεροπορικού πολέμου
1076.2 Ορισμοί.
1096.3 Περιοχές των επιχειρήσεων
109Εσωτερικά ύδατα, χωρική θάλασσα
110Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και Υφαλοκρηπίδα
110Ανοιχτή Θάλασσα και βυθός πέραν εθνικής δικαιοδοσίας
110Θέσπιση περιορισμών
1106.4 Βασικοί κανόνες στοχοποίησης στον ναυτικό και αεροπορικό πόλεμο
1116.5 Λήψη μέτρων πρόληψης
1116.6 Εχθρικά πλοία και αεροσκάφη που εξαιρούνται της επίθεσης
1136.7 Κατηγορίες αεροσκαφών που εξαιρούνται της επίθεσης
1146.8 Εχθρικά εμπορικά πλοία
1156.9 Εχθρικά πολιτικά αεροσκάφη
1166.9.1. Λήψη προληπτικών μέτρων αναφορικά με τα πολιτικά αεροσκάφη
117ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
1177.1 Η προστασία του περιβάλλοντος κατά τη διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων
1177.1.1 Η Σύμβαση για την Απαγόρευση της Μεταβολής του Περιβάλλοντος για στρατιωτικούς σκοπούς
1187.1.2 Επίπεδο παρεχόμενης περιβαλλοντικής προστασίας
1187.2 Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς κατά τη διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων
1187.2.1 Σκοπός της Σύμβασης
1207.2.2 Γενική και Ειδική Προστασία των Πολιτιστικών Αγαθών
1217.2.3 Ασυλία των πολιτιστικών αγαθών υπό ειδική προστασία
1217.2.4 Διακριτικό Σήμα και Χρήση του σήματος
1227.2.5 Άρση των υποχρεώσεων των Κρατών Μερών
1227.2.6 Πεδίο Εφαρμογής της Σύμβασης της Χάγης του
123ΜΕΡΟΣ ΙΙ.Β. ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
123ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8. ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ
1238.1 Κύρια και δευτερεύοντα καθεστώτα
1248.2 Το καθεστώς του μαχητή
1248.2.1 Μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων (Τακτικών και μη)
1268.2.2 Μέλη Εθνοφρουρών και Εθελοντικών Σωμάτων εκτός Ενόπλων Δυνάμεων
1268.2.3 Levee en Masse (Πάνδημος Συναγερμός)
1278.2.4 Δικαίωμα Άμεσης Συμμετοχής στις Εχθροπραξίες (Combatant Privilege)
1278.2.5 Υποχρέωση Διάκρισης από τους Αμάχους
1288.3 Καθεστώς «Hors de Combat»
1298.4 Το καθεστώς του αιχμαλώτου πολέμου
1308.5 Υποχρέωση συμμόρφωσης με τους κανόνες του ΔΕΣ
1318.6 Κατάσκοποι
1338.7 Μισθοφόροι
136ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9. Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΜΑΧΩΝ
1369.1 Ορισμός του αμάχου και του άμαχου πληθυσμού
1379.2 Γενικό καθεστώς προστασίας
1389.3 Προστασία προσώπων υπό την εξουσία εμπόλεμου μέρους
138Πεδίο Εφαρμογής
138Γενικό Καθήκον Σεβασμού, Προστασίας και Ανθρωπιστικής Μεταχείρισης
140Περιορισμός της Ελευθερίας και Δικαίωμα σε Δίκαιη Δίκη
141Δράσεις Αρωγής και Ανθρωπιστικής Βοήθειας
142Αναγκαστική Μετακίνηση Αμάχων
1429.4 Προστασία αλλοδαπών προσώπων υπό την εξουσία εμπόλεμου μέρους
142Πεδίο Εφαρμογής
143Η Εξαιρετική Κατάσταση του Περιορισμού της Ελευθερίας
145Δίκαιη Δίκη
146Εγκατάλειψη Εδάφους
1469.5 Πρόσφυγες και ανιθαγενείς (προ της έναρξης των εχθροπραξιών)
148ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΕΣ
14910.1 Πράξεις που συνιστούν άμεση συμμετοχή στις εχθροπραξίες
15310.2 Το χρονικό κριτήριο
15410.3 Τα μέλη των οργανωμένων ένοπλων ομάδων
157ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11. ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ
15711.1 Το υγειονομικό και θρησκευτικό προσωπικό
16111.2 Τραυματίες, ασθενείς και ναυαγοί
161Ορισμοί και Παρεχόμενη Προστασία
164Υποχρέωση Αναζήτησης, Περισυλλογής, Ανταλλαγής και Μεταφοράς
165Νεκροί και Αγνοούμενοι
16611.3. Το καθεστώς προστασίας των παιδιών και η συμμετοχή τους στις εχθροπραξίες
16811.4 Το ειδικό καθεστώς προστασίας των γυναικών
16911.5 Πρόσωπα που συνοδεύουν τις ένοπλες δυνάμεις
17011.6 Δημοσιογράφοι
17111.7 Πολιτική άμυνα
172Καθεστώς Προστασίας
173Μέλη Ενόπλων Δυνάμεων και Στρατιωτικοί Σχηματισμοί
174Πολιτική Άμυνα σε Κατεχόμενα Εδάφη και Βοήθεια από Ουδέτερα και Μη Εμπόλεμα Κράτη.
175Διακριτικό Σήμα και Αναγνώριση
176ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12. Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ
17612.1. Η ιδιότητα του αιχμαλώτου πολέμου
17912.2. Υποχρέωση εκκένωσης – μεταφορά
18012.3. Μεταχείριση και συνθήκες κράτησης
18112.3.1 Ανάκριση και Παροχή Πληροφοριών
18112.3.2 Κατάσχεση και Διατήρηση Εξοπλισμού, Ειδών και Αντικειμένων Προσωπικής Χρήσης
18212.3.3 Στρατόπεδα Κράτησης
18512.4. Εργασία (άρθρα 49-57 ΣΓ ΙΙΙ)
18612.5. Επικοινωνία με το εξωτερικό, παράπονα και εκπροσώπηση (άρθρα 69-81 ΣΓ ΙΙΙ)
18712.6. Πειθαρχικές και ποινικές κυρώσεις (άρθρα 82-108 ΣΓ ΙΙΙ)
18812.7. Μεταφορά από την κρατούσα σε άλλη δύναμη
18912.8. Υποχρέωση συγκέντρωσης και διαβίβασης πληροφοριών
18912.9. Απόδραση
19112.10 Λήξη της αιχμαλωσίας
19312.11 Συμμετοχή σε πολυεθνικές επιχειρήσεις
IIIΜΕΡΟΣ
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
197ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
19713.1 Ορισμός των κανόνων εμπλοκής (ΚΕ)
198Πεδίο εφαρμογής
19813.2 Η διαμόρφωση των κανόνων εμπλοκής
198Εξουσιοδότηση
199Διεθνές Δίκαιο
200Εθνικό Δίκαιο
201Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
201Πολιτικοί παράγοντες
202Επιχειρησιακές παράμετροι
20213.3 Εθνικοί κανόνες εμπλοκής και διατύπωση επιφυλάξεων
20313.4 Περιεχόμενο κανόνων εμπλοκής
204Η χρήση ένοπλης βίας προς επίθεση
204Χρήση ένοπλης βίας έναντι εχθρικής προθέσεως ή ενέργειας
205Άλλες μορφές χρήσης βίας
205H κατ’ ελάχιστον χρήση βίας
20613.5 Οι κανόνες εμπλοκής ως εργαλείο διοίκησης και ελέγχου
20713.6 Σαφήνεια κανόνων εμπλοκής και εκπαίδευση προσωπικού
20813.7 Το δικαίωμα σε άμυνα
211ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14. ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΕΣ ΚΑΙ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΥΘΥΝΗΣ
21214.1 Διάδοση του ΔΕΣ και εκπαίδευση προσωπικού
21314.2 Συνέπειες παραβίασης του ΔΕΣ
21414.3 Η ευθύνη των διοικητών
21614.4 Ατομική ευθύνη
21714.5 Κρατική ευθύνη
21814.6 Συνεργασία – Διερεύνηση παραβιάσεων – Ανεξάρτητη εποπτεία
218Διαμεσολάβηση
218Ο ρόλος του ΟΗΕ
219Διεθνής Συνεργασία
219Διερεύνηση Παραβιάσεων
220Ανεξάρτητη Εποπτεία
221Ο ρόλος της ΙCRC
22214.7 Αντίποινα
22314.8 Εγκλήματα πολέμου
22314.8.1 Εγκλήματα κατά της Ειρήνης
22414.8.2 Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας
22514.8.3 Γενοκτονία
22514.8.4 Εγκλήματα πολέμου υπό τη στενή του όρου έννοια
225Η έννοια των σοβαρών παραβιάσεων των Συμβάσεων της Γενεύης
229Παραβιάσεις των Συμβάσεων της Χάγης και του εθιμικού δικαίου
23014.9 Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο
233ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15. ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΜΙΑΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ
23315.1 Κύριοι τομείς νομικής υποστήριξης
23415.2 Τρόπος άσκησης των αρμοδιοτήτων
23515.3 Η συμβολή του νομικού συμβούλου στον σχεδιασμό της επιχείρησης
23715.4 Η νομική ευθύνη του διοικητή και η συμβολή του νομικού συμβούλου στον περιορισμό αυτής
239ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
239ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΩΝ.
247ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1. ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΝΘΗΚΩΝ.
259ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ.
263ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3. ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤHΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ.
497ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
Το νέο Εγχειρίδιο του Δικαίου των Ενόπλων Συγκρούσεων τελεί υπό την έγκριση του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και αποτυπώνει με σαφή και επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο τις βασικές αρχές και τους κανόνες του εν λόγω κλάδου του δικαίου. Επιδίωξη της συγγραφικής ομάδας αποτελεί η δημιουργία ενός πλήρους, σύγχρονου και ταυτόχρονα εύληπτου Εγχειριδίου, το οποίο θα αποτελέσει έναν σημαντικό οδηγό για τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και ένα χρήσιμο ανάγνωσμα για τον ερευνητή, τον φοιτητή και όποιον ενδιαφέρεται για τον τομέα του Διεθνούς Δικαίου. Πρόκειται για ένα σύγγραμμα που απευθύνεται τόσο στην ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και στην ευρύτερη κοινωνία με κύριο σκοπό να διαδώσει τις διατάξεις του Δικαίου των Ενόπλων Συγκρούσεων και να καταστήσει ευρύτερα αντιληπτή τη σημασία του στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις. Το περιεχόμενο του Εγχειριδίου αποτελεί συγκερασμό ακαδημαϊκής και στρατιωτικής προσέγγισης, δεδομένου ότι σε γενικές γραμμές ακολουθεί τη δομή ενός ακαδημαϊκού εγχειριδίου με αναφορά όμως τόσο σε στρατιωτική ορολογία όσο και σε πηγές που αντανακλούν την πρακτική των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το παρόν Εγχειρίδιο συντίθεται από τρία (3) Μέρη. Στο πρώτο, πραγματοποιείται η ανάλυση των κανόνων του Δικαίου των Ενόπλων Συγκρούσεων μέσω τριών κυρίων θεματικών ενοτήτων που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων επί των οποίων αναζητούνται θεωρητικά τεκμηριωμένες και πρακτικά εφαρμόσιμες απαντήσεις. Στο δεύτερο Μέρος παρατίθεται λίστα Συνθηκών, Πρωτοκόλλων και άλλων διεθνών κειμένων, ανά θεματικό πεδίο, με τους κυρωτικούς τους νόμους, όπου υφίστανται, καθώς και μια σύντομη περίληψή τους. Το τρίτο Μέρος περιλαμβάνει το πλήρες κείμενο, στην ελληνική, των τεσσάρων Συμβάσεων της Γενεύης του 1949, καθώς και των τριών Πρόσθετων σε αυτές Πρωτοκόλλων, ώστε να καθίσταται δυνατή η εύρεση από τον αναγνώστη του πρωτότυπου κειμένου.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
VΠΡΟΛΟΓΟΣ ΑΡΧΗΓΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ (Γ.Ε.Ε.Θ.Α)
VIIΠΡΟΛΟΓΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΓΕΕΘΑ
IXΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
XXIΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
XXIΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
XXIIΞΕΝΟΓΛΩΣΣΕΣ
XXIIIΠΙΝΑΚΑΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
XXIIIΔιεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ICJ)
XXIIIΔιεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC)
XXIIIΔιεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY)
XXIVΔιεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Ρουάντα (ICTR)
XXIVΕυρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ)
IΜΕΡΟΣ
ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
3ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ – ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙA.
31.1 Ιστορική αναδρομή
71.2.1 Πηγές του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου
81.2.2 Συμβατικό Δίκαιο
8Το «Δίκαιο της Χάγης»
11Το «Δίκαιο της Γενεύης»
141.2.3 Εθιμικό Δίκαιο
151.2.4 Λοιπές Πηγές (ΟΗΕ - Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου)
161.2.5 Σχέση με το Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΔΑΔ)
18ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ.
182.1 Καταστάσεις στις οποίες εφαρμόζεται (RATIONE MATERIAE)
18Η ύπαρξη ένοπλης σύγκρουσης
18Μορφές Ενόπλων Συγκρούσεων
19Εφαρμοστέο δίκαιο
20Διεθνείς Ένοπλες Συγκρούσεις
21Κήρυξη πολέμου
22Στρατιωτική Κατοχή
23Ένοπλοι αγώνες για αυτοδιάθεση
24Ένοπλες συγκρούσεις μη διεθνούς χαρακτήρα
25Ο απαιτούμενος βαθμός έντασης της ένοπλης σύγκρουσης
27Διεθνοποιημένες ένοπλες συγκρούσεις
29Τερματισμός ένοπλης σύγκρουσης
302.2 Τα μέρη της ένοπλης σύρραξης (RATIONE PERSONAE)
30Κράτη
30Οργανωμένες Ένοπλες Ομάδες (Organized Armed Groups)
322.3 Το χωρικό πεδίο εφαρμογής (RATIONE LOCI)
33Θέατρο Πολέμου και Επιχειρήσεων
33Αποστρατιωτικοποιημένες Ζώνες
342.4 Ουδετερότητα
372.5 Περίληψη
38ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
383.1 Εισαγωγή
383.2 Η Στρατιωτική Αναγκαιότητα και η σχέση της με τις βασικές αρχές του Δικαίου των ενόπλων συγκρούσεων (Principle of Military Necessity)
393.3 Η αρχή του Ανθρωπισμού (Principle of Humanity)
40Οι πτυχές της αρχής του Ανθρωπισμού
413.4 Η αρχή της διάκρισης μεταξύ στρατιωτικών στόχων και αμάχων/πολιτικών αντικειμένων (Principle of Distinction)
433.5 Η αρχή της αναλογικότητας (Principle of Proportionality)
453.6 Περίληψη
IIΜΕΡΟΣ
ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
49ΜΕΡΟΣ ΙΙ.Α. Η ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
49ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. ΜΕΣΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΩΝ
494.1 Εισαγωγή
49Πηγές
50Ορισμοί
50Κατηγοριοποίηση των περιορισμών
514.2 Γενικοί περιορισμοί
51Απαγόρευση πρόκλησης περιττών τραυμάτων και μη απαραίτητου πόνου
52Απαγόρευση χρήσης «αδιάκριτων» όπλων (indiscriminate weapons)
54Απαγόρευση χρήσης όπλων που προκαλούν βλάβη στο φυσικό περιβάλλον
554.3 Απαγορευμένα οπλα και πυρομαχικά
554.3.1 Δηλητήρια, ασφυξιογόνα αέρια, χημικά και βιολογικά όπλα
55Δηλητήριο (poison) και δηλητηριώδη όπλα (poisoned weapons)
56Ασφυξιογόνα (asphyxiating) και άλλα επιβλαβή αέρια
57Χημικά όπλα (chemical weapons)
58Παράγοντες Ελέγχου Ταραχών (Riot Control Agents)
59Βακτηριολογικά και βιολογικά όπλα (Bacteriological and biological weapons)
604.3.2 Απαγορευμένα πυρομαχικά
60Η διάκριση μεταξύ όπλων και πυρομαχικών
61Εκρηκτικά Βλήματα (Explosive Projectiles)
62Σφαίρες που διογκώνονται ή ανοίγουν στο ανθρώπινο σώμα (Bullets that Expand or Flatten Easily in the Human Body)
62Η σημασία των δοκιμών
634.3.3 Άλλα απαγορευμένα όπλα και τεχνολογίες
64Μη ανιχνεύσιμα θραύσματα (Non-Detectable Fragments)
65Όπλα λέιζερ (Laser Weapons) που προκαλούν μόνιμη τύφλωση
65Νάρκες κατά προσωπικού (Anti-personnel land mines)
684.4 Περιορισμοί στη χρήση νόμιμων όπλων
68Πυρομαχικά Διασποράς (Cluster munitions)
69Εμπρηστικά όπλα (Incendiary Weapons)
71Νάρκες (Mines), παγίδες (Booby-traps) και άλλες συσκευές
764.5 Μέσα διεξαγωγής των εχθροπραξιών στον κατά θάλασσα πόλεμο
76Θαλάσσιες Νάρκες
79Τορπίλες
794.6 Πυρηνικά όπλα
814.7 Εκρηκτικά κατάλοιπα πολέμου (Explosive Remnants of War)
84ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΩΝ
845.1 Βασικές αρχές και κανόνες
845.1.1 Ορισμός της έννοιας της επίθεσης και πεδίο εφαρμογής
855.1.2 Η έννοια του νόμιμου Στρατιωτικού Σκοπού (Military Objective)
86Η φύση του αντικειμένου
86Το κριτήριο του τόπου
86Το κριτήριο του σκοπού και της χρήσης του αντικειμένου
885.1.3 Γενική προστασία αστικών στόχων
895.1.4 Η Προστασία του Άμαχου Πληθυσμού
905.1.5 Απαγόρευση επιθέσεων άνευ διακρίσεως
915.2 Κανόνες κατά τη διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων έναντι των εχθρικών ενόπλων δυνάμεων
915.2.1. Η διάκριση ανάμεσα στο Δίκαιο των Ενόπλων Συγκρούσεων και στους Κανόνες Εμπλοκής
925.2.2. Σεβασμός του εχθρού, όταν αυτός τίθεται εκτός μάχης
925.2.3. Παροχή προστασίας σε άτομα που ευρισκόμενα σε κίνδυνο κατέρχονται αεροσκαφών
935.2.4. Χρήση Αναγνωρισμένων Συμβόλων
945.2.5. Χρήση Στολών και Εμβλημάτων Εθνικότητας
955.2.6. Χρήση Ελεύθερων Σκοπευτών
955.2.7. Στοχευμένες ανθρωποκτονίες ως μέθοδος πολέμου
965.2.8. Συλλογή Πληροφοριών
975.2.9. Στρατιωτικές Επιχειρήσεις Δολιοφθοράς (Sabotage)
975.2.10. Απαγόρευση χρήσης δόλιων μέσων και εκμετάλλευσης της εμπιστοσύνης του αντιπάλου (perfidy)
985.2.11 Τεχνάσματα πολέμου (ruses of war)
995.2.12. Διαφορά μεταξύ χρήσης δόλιων μέσων, εκμετάλλευσης της εμπιστοσύνης του αντιπάλου και τεχνασμάτων πολέμου
995.2.13 Προστασία μέσων και υλικών απαραίτητων για την επιβίωση του άμαχου πληθυσμού
1005.2.14 Απαγόρευση εξάπλωσης τρόμου ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό
1015.2.15 Μη χρήση αμάχων ως ανθρώπινων ασπίδων
1015.2.16 Προστασία πολιτιστικών αντικειμένων και χώρων λατρείας
1035.2.17. Προστασία έργων και εγκαταστάσεων που περιέχουν επικίνδυνες δυνάμεις
1055.3 Μέτρα προφύλαξης – πρόληψης των συνεπειών των επιθέσεων
1055.3.1 Υποχρέωση λήψης προληπτικών μέτρων
1065.3.2 Περιοχές και Ζώνες υπό Ειδική προστασία
107ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
1076.1 Πεδίο εφαρμογής – Περιοχές ναυτικού και αεροπορικού πολέμου
1076.2 Ορισμοί.
1096.3 Περιοχές των επιχειρήσεων
109Εσωτερικά ύδατα, χωρική θάλασσα
110Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και Υφαλοκρηπίδα
110Ανοιχτή Θάλασσα και βυθός πέραν εθνικής δικαιοδοσίας
110Θέσπιση περιορισμών
1106.4 Βασικοί κανόνες στοχοποίησης στον ναυτικό και αεροπορικό πόλεμο
1116.5 Λήψη μέτρων πρόληψης
1116.6 Εχθρικά πλοία και αεροσκάφη που εξαιρούνται της επίθεσης
1136.7 Κατηγορίες αεροσκαφών που εξαιρούνται της επίθεσης
1146.8 Εχθρικά εμπορικά πλοία
1156.9 Εχθρικά πολιτικά αεροσκάφη
1166.9.1. Λήψη προληπτικών μέτρων αναφορικά με τα πολιτικά αεροσκάφη
117ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
1177.1 Η προστασία του περιβάλλοντος κατά τη διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων
1177.1.1 Η Σύμβαση για την Απαγόρευση της Μεταβολής του Περιβάλλοντος για στρατιωτικούς σκοπούς
1187.1.2 Επίπεδο παρεχόμενης περιβαλλοντικής προστασίας
1187.2 Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς κατά τη διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων
1187.2.1 Σκοπός της Σύμβασης
1207.2.2 Γενική και Ειδική Προστασία των Πολιτιστικών Αγαθών
1217.2.3 Ασυλία των πολιτιστικών αγαθών υπό ειδική προστασία
1217.2.4 Διακριτικό Σήμα και Χρήση του σήματος
1227.2.5 Άρση των υποχρεώσεων των Κρατών Μερών
1227.2.6 Πεδίο Εφαρμογής της Σύμβασης της Χάγης του
123ΜΕΡΟΣ ΙΙ.Β. ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
123ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8. ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ
1238.1 Κύρια και δευτερεύοντα καθεστώτα
1248.2 Το καθεστώς του μαχητή
1248.2.1 Μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων (Τακτικών και μη)
1268.2.2 Μέλη Εθνοφρουρών και Εθελοντικών Σωμάτων εκτός Ενόπλων Δυνάμεων
1268.2.3 Levee en Masse (Πάνδημος Συναγερμός)
1278.2.4 Δικαίωμα Άμεσης Συμμετοχής στις Εχθροπραξίες (Combatant Privilege)
1278.2.5 Υποχρέωση Διάκρισης από τους Αμάχους
1288.3 Καθεστώς «Hors de Combat»
1298.4 Το καθεστώς του αιχμαλώτου πολέμου
1308.5 Υποχρέωση συμμόρφωσης με τους κανόνες του ΔΕΣ
1318.6 Κατάσκοποι
1338.7 Μισθοφόροι
136ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9. Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΜΑΧΩΝ
1369.1 Ορισμός του αμάχου και του άμαχου πληθυσμού
1379.2 Γενικό καθεστώς προστασίας
1389.3 Προστασία προσώπων υπό την εξουσία εμπόλεμου μέρους
138Πεδίο Εφαρμογής
138Γενικό Καθήκον Σεβασμού, Προστασίας και Ανθρωπιστικής Μεταχείρισης
140Περιορισμός της Ελευθερίας και Δικαίωμα σε Δίκαιη Δίκη
141Δράσεις Αρωγής και Ανθρωπιστικής Βοήθειας
142Αναγκαστική Μετακίνηση Αμάχων
1429.4 Προστασία αλλοδαπών προσώπων υπό την εξουσία εμπόλεμου μέρους
142Πεδίο Εφαρμογής
143Η Εξαιρετική Κατάσταση του Περιορισμού της Ελευθερίας
145Δίκαιη Δίκη
146Εγκατάλειψη Εδάφους
1469.5 Πρόσφυγες και ανιθαγενείς (προ της έναρξης των εχθροπραξιών)
148ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΕΣ
14910.1 Πράξεις που συνιστούν άμεση συμμετοχή στις εχθροπραξίες
15310.2 Το χρονικό κριτήριο
15410.3 Τα μέλη των οργανωμένων ένοπλων ομάδων
157ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11. ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ
15711.1 Το υγειονομικό και θρησκευτικό προσωπικό
16111.2 Τραυματίες, ασθενείς και ναυαγοί
161Ορισμοί και Παρεχόμενη Προστασία
164Υποχρέωση Αναζήτησης, Περισυλλογής, Ανταλλαγής και Μεταφοράς
165Νεκροί και Αγνοούμενοι
16611.3. Το καθεστώς προστασίας των παιδιών και η συμμετοχή τους στις εχθροπραξίες
16811.4 Το ειδικό καθεστώς προστασίας των γυναικών
16911.5 Πρόσωπα που συνοδεύουν τις ένοπλες δυνάμεις
17011.6 Δημοσιογράφοι
17111.7 Πολιτική άμυνα
172Καθεστώς Προστασίας
173Μέλη Ενόπλων Δυνάμεων και Στρατιωτικοί Σχηματισμοί
174Πολιτική Άμυνα σε Κατεχόμενα Εδάφη και Βοήθεια από Ουδέτερα και Μη Εμπόλεμα Κράτη.
175Διακριτικό Σήμα και Αναγνώριση
176ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12. Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ
17612.1. Η ιδιότητα του αιχμαλώτου πολέμου
17912.2. Υποχρέωση εκκένωσης – μεταφορά
18012.3. Μεταχείριση και συνθήκες κράτησης
18112.3.1 Ανάκριση και Παροχή Πληροφοριών
18112.3.2 Κατάσχεση και Διατήρηση Εξοπλισμού, Ειδών και Αντικειμένων Προσωπικής Χρήσης
18212.3.3 Στρατόπεδα Κράτησης
18512.4. Εργασία (άρθρα 49-57 ΣΓ ΙΙΙ)
18612.5. Επικοινωνία με το εξωτερικό, παράπονα και εκπροσώπηση (άρθρα 69-81 ΣΓ ΙΙΙ)
18712.6. Πειθαρχικές και ποινικές κυρώσεις (άρθρα 82-108 ΣΓ ΙΙΙ)
18812.7. Μεταφορά από την κρατούσα σε άλλη δύναμη
18912.8. Υποχρέωση συγκέντρωσης και διαβίβασης πληροφοριών
18912.9. Απόδραση
19112.10 Λήξη της αιχμαλωσίας
19312.11 Συμμετοχή σε πολυεθνικές επιχειρήσεις
IIIΜΕΡΟΣ
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
197ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
19713.1 Ορισμός των κανόνων εμπλοκής (ΚΕ)
198Πεδίο εφαρμογής
19813.2 Η διαμόρφωση των κανόνων εμπλοκής
198Εξουσιοδότηση
199Διεθνές Δίκαιο
200Εθνικό Δίκαιο
201Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
201Πολιτικοί παράγοντες
202Επιχειρησιακές παράμετροι
20213.3 Εθνικοί κανόνες εμπλοκής και διατύπωση επιφυλάξεων
20313.4 Περιεχόμενο κανόνων εμπλοκής
204Η χρήση ένοπλης βίας προς επίθεση
204Χρήση ένοπλης βίας έναντι εχθρικής προθέσεως ή ενέργειας
205Άλλες μορφές χρήσης βίας
205H κατ’ ελάχιστον χρήση βίας
20613.5 Οι κανόνες εμπλοκής ως εργαλείο διοίκησης και ελέγχου
20713.6 Σαφήνεια κανόνων εμπλοκής και εκπαίδευση προσωπικού
20813.7 Το δικαίωμα σε άμυνα
211ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14. ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΕΣ ΚΑΙ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΥΘΥΝΗΣ
21214.1 Διάδοση του ΔΕΣ και εκπαίδευση προσωπικού
21314.2 Συνέπειες παραβίασης του ΔΕΣ
21414.3 Η ευθύνη των διοικητών
21614.4 Ατομική ευθύνη
21714.5 Κρατική ευθύνη
21814.6 Συνεργασία – Διερεύνηση παραβιάσεων – Ανεξάρτητη εποπτεία
218Διαμεσολάβηση
218Ο ρόλος του ΟΗΕ
219Διεθνής Συνεργασία
219Διερεύνηση Παραβιάσεων
220Ανεξάρτητη Εποπτεία
221Ο ρόλος της ΙCRC
22214.7 Αντίποινα
22314.8 Εγκλήματα πολέμου
22314.8.1 Εγκλήματα κατά της Ειρήνης
22414.8.2 Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας
22514.8.3 Γενοκτονία
22514.8.4 Εγκλήματα πολέμου υπό τη στενή του όρου έννοια
225Η έννοια των σοβαρών παραβιάσεων των Συμβάσεων της Γενεύης
229Παραβιάσεις των Συμβάσεων της Χάγης και του εθιμικού δικαίου
23014.9 Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο
233ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15. ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΜΙΑΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ
23315.1 Κύριοι τομείς νομικής υποστήριξης
23415.2 Τρόπος άσκησης των αρμοδιοτήτων
23515.3 Η συμβολή του νομικού συμβούλου στον σχεδιασμό της επιχείρησης
23715.4 Η νομική ευθύνη του διοικητή και η συμβολή του νομικού συμβούλου στον περιορισμό αυτής
239ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
239ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΩΝ.
247ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1. ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΝΘΗΚΩΝ.
259ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ.
263ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3. ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤHΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ.
497ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
