0
Your Καλαθι
Στο κατώφλι της ποίησης
Έκπτωση
10%
10%
Περιγραφή
ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ
Δεν έχω πατρίδα. Είμαι άπατρις.
Δεν ένιωσα πουθενά έναν τόπο δικό μου.
Όπου πάω κι όπου σταθώ είμαι ξένος
και τελικά όπου ζω γίνεται πατρίδα μου.
Πόσες πατρίδες έχω, αλήθεια,
κρυμμένες μεσ' τα στήθια;
Πολλές! Έχω πολλές πατρίδες,
σκόρπιες σε Δύση και Ανατολή,
ένα γύρο όλη τη γη...
και μια Πατρίδα στον Ουρανό ψηλά εκεί
αληθινή, παντοτινή.
[Από την έκδοση]
Η ποιητική συλλογή «Στο κατώφλι της ποίησης» είναι πολυθεματική, ρεαλιστική πού κάπου-κάπου υπάρχουν και λυρικές νότες. Ο Ζαμπογιάννης ποιητής - κριτικός των κοινωνικών φαινομένων, οικολόγος, αγαναχτισμένος, επαναστάτης χωρίς επανάσταση, δίνει με ένταση και με δικό του τρόπο το αλλοπρόσαλλο Σήμερα. Δε γράφει για να γράψει. Γράφει για να βγάλει από μέσα του την πίκρα, την αηδία, το στραβό δρόμο που πήρε ο κόσμος. (Πνευματική Ζωή, Τεύχος 184/2009)
Δεν έχω πατρίδα. Είμαι άπατρις.
Δεν ένιωσα πουθενά έναν τόπο δικό μου.
Όπου πάω κι όπου σταθώ είμαι ξένος
και τελικά όπου ζω γίνεται πατρίδα μου.
Πόσες πατρίδες έχω, αλήθεια,
κρυμμένες μεσ' τα στήθια;
Πολλές! Έχω πολλές πατρίδες,
σκόρπιες σε Δύση και Ανατολή,
ένα γύρο όλη τη γη...
και μια Πατρίδα στον Ουρανό ψηλά εκεί
αληθινή, παντοτινή.
[Από την έκδοση]
Η ποιητική συλλογή «Στο κατώφλι της ποίησης» είναι πολυθεματική, ρεαλιστική πού κάπου-κάπου υπάρχουν και λυρικές νότες. Ο Ζαμπογιάννης ποιητής - κριτικός των κοινωνικών φαινομένων, οικολόγος, αγαναχτισμένος, επαναστάτης χωρίς επανάσταση, δίνει με ένταση και με δικό του τρόπο το αλλοπρόσαλλο Σήμερα. Δε γράφει για να γράψει. Γράφει για να βγάλει από μέσα του την πίκρα, την αηδία, το στραβό δρόμο που πήρε ο κόσμος. (Πνευματική Ζωή, Τεύχος 184/2009)
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις