0
Your Καλαθι
Ιστορίες εν μέσω πυροβολισμών
Αυτοβιογραφικά διηγήματα
Περιγραφή
Εκατό μέτρα περίπου μακριά από τη συνοικία, στον κεντρικό δρόμο από την Αμμόχωστο προς το Άη Γιωρκούδι, τις Κλαψίδες και τη Σαλαμίνα, ο Γιωρκής πρόσεξε μπροστά του στην άκρη του δρόμου έναν μεσήλικα ποδηλάτη να έρχεται από την κατεύθυνση της παλιάς Αμμοχώστου και να πηγαίνει προς τη συνοικία Σακκάρια. Δεν υπήρχε ψυχή στο δρόμο, εκτός από αυτόν.
«Ξέρω τον τούντον ππεζεβένκην τον βρωμόσσιυλλον, εν χαμάλης στο λιμάνιν», είπε ο Γιωρκής, «Τωρά εννά του δείξω εγιώ!»
Και ξαφνικά, χωρίς να προλάβω να το συνειδητοποιήσω, πάτησε γκάζι, έστριψε ελαφρά το τιμόνι και οδήγησε με ταχύτητα το φορτηγό κατ’ ευθείαν πάνω στον ποδηλάτη! Εγώ μόλις που κατάφερα να βγάλω μια πνιχτή κραυγή, που έσμιξε με την απέξω κραυγή, την οποία δεν κατάφερα να ακούσω καλά. Έσβησε απότομα. Σαν φως που το κόβει απότομα ο διακόπτης.
«Διαβάζοντας τα διηγήματά του, ρίζωσε στο μυαλό μου η φράση της κυπριακής διαλέκτου “άδρωπος εν’ ο τόπος” (άνθρωπος είναι ο τόπος). Η αλλαγή ενός και μόνο συμφώνου –με το πιο “βαρύ” δ αντί του θ– προσδίδει στην έννοια βαθύτερο νόημα, που έχει να κάνει μ’ ένα υψηλότερο ηθικό ανάστημα. Είναι ο άνθρωπος –προπάντων σε κάποιες άλλες εποχές– της φτώχειας, του κάματου, των κοινωνικών αλλά και των εθνικών αγώνων. Είναι το θύμα της κοινωνικής αδικίας και της πιο παράλογης βίας, ιδιαίτερα της εμφύλιας … Οι ιστορίες του Ζάνου είναι ό,τι πιο αυθεντικό αποδίδει την έννοια της ταυτότητάς μας … Γι’ αυτό και η γραφή του δεν έχει τίποτε το “πεποιημένο” και φτιαχτό, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα σκληρό και διαποτισμένο με αίμα “ντοκιμαντέρ”.» - Κώστας Λυμπουρής
«Το βιβλίο του Χρίστου Ζάνου μιλά για ιστορικά συμβάντα που αναφέρονται σε μια Κύπρο βαθιά δυστοπική. Μια Κύπρο βυθισμένη στο σκοτάδι. Η συλλογή, αφιερωμένη στον αδελφό τού συγγραφέα Κωστή, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής το 1974, καθηλώνει. Οι εξιστορήσεις, γραμμένες με μαεστρία και οικονομία λόγου, μας φέρνουν αντιμέτωπους με τον πόλεμο και τον θάνατο … Μπορούν να διαβαστούν ως ένα βιβλίο σκληρής κριτικής απέναντι στη νεότερη ιστορία του νησιού.» - Νιαζί Κιζίλγιουρεκ
«Ξέρω τον τούντον ππεζεβένκην τον βρωμόσσιυλλον, εν χαμάλης στο λιμάνιν», είπε ο Γιωρκής, «Τωρά εννά του δείξω εγιώ!»
Και ξαφνικά, χωρίς να προλάβω να το συνειδητοποιήσω, πάτησε γκάζι, έστριψε ελαφρά το τιμόνι και οδήγησε με ταχύτητα το φορτηγό κατ’ ευθείαν πάνω στον ποδηλάτη! Εγώ μόλις που κατάφερα να βγάλω μια πνιχτή κραυγή, που έσμιξε με την απέξω κραυγή, την οποία δεν κατάφερα να ακούσω καλά. Έσβησε απότομα. Σαν φως που το κόβει απότομα ο διακόπτης.
«Διαβάζοντας τα διηγήματά του, ρίζωσε στο μυαλό μου η φράση της κυπριακής διαλέκτου “άδρωπος εν’ ο τόπος” (άνθρωπος είναι ο τόπος). Η αλλαγή ενός και μόνο συμφώνου –με το πιο “βαρύ” δ αντί του θ– προσδίδει στην έννοια βαθύτερο νόημα, που έχει να κάνει μ’ ένα υψηλότερο ηθικό ανάστημα. Είναι ο άνθρωπος –προπάντων σε κάποιες άλλες εποχές– της φτώχειας, του κάματου, των κοινωνικών αλλά και των εθνικών αγώνων. Είναι το θύμα της κοινωνικής αδικίας και της πιο παράλογης βίας, ιδιαίτερα της εμφύλιας … Οι ιστορίες του Ζάνου είναι ό,τι πιο αυθεντικό αποδίδει την έννοια της ταυτότητάς μας … Γι’ αυτό και η γραφή του δεν έχει τίποτε το “πεποιημένο” και φτιαχτό, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα σκληρό και διαποτισμένο με αίμα “ντοκιμαντέρ”.» - Κώστας Λυμπουρής
«Το βιβλίο του Χρίστου Ζάνου μιλά για ιστορικά συμβάντα που αναφέρονται σε μια Κύπρο βαθιά δυστοπική. Μια Κύπρο βυθισμένη στο σκοτάδι. Η συλλογή, αφιερωμένη στον αδελφό τού συγγραφέα Κωστή, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής το 1974, καθηλώνει. Οι εξιστορήσεις, γραμμένες με μαεστρία και οικονομία λόγου, μας φέρνουν αντιμέτωπους με τον πόλεμο και τον θάνατο … Μπορούν να διαβαστούν ως ένα βιβλίο σκληρής κριτικής απέναντι στη νεότερη ιστορία του νησιού.» - Νιαζί Κιζίλγιουρεκ
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
