Ο θρίαμβος της ιδιοτέλειας και το Ελληνικό Πρόβλημα

Το ψευδός, η απάτη, η κλοπή, η πλεονεξία, η διαφθορά είναι δώρα της
φυσικής επιλογής, τα οποία όμως δημιουργούν φοβερές συγκρούσεις στις
οργανωμένες κοινωνίες. Για το λόγο αυτό ζει ο άνθρωπος αγκαλιά με τις
λεγάμενες «κρίσεις» και θα συνεχίσει αυτήν την πορεία όσο υπάρχει ως
είδος homo sapiens. Η αγωγή και η νομοθεσία είναι δυο μέσα που
μπορούν να αποδυναμώσουν τα ζωώδη και αντικοινωνικά πάθη μας.
Ο νόμος είναι ο νους που αντιστέκεται στις επιθυμίες του ανθρώπου κατά
τον Αριστοτέλη. Στα Πολιτικά (1287 α 31) γράφει: « ...Ο μεν ούν τον
νόμον κελεύων άρχειν δοκεί, κελεύειν άρχειν τον θεόν και τον νουν
μόνους, ο δ’ άνθρωπον κελεύων προστίθησι και θηρίον ή τε γάρ επιθυμία
τοιούτον και ό θυμός άρχοντας διαστρέφει και τους αρίστους άνδρας
...Διόπερ άνευ ορέξεως νους ο νόμος εστίν.» και « ...Όπου γάρ μη νόμοι
άρχουσιν, ούκ έστι Πολιτεία...» (1292 α 35).
Η δύναμη και η εξουσία διαφθείρουν τον άνθρωπο. Η πρώτη επωάζει και
εκτρέφει την κακοήθεια («...εκ των δυναμένων εισί και οι σφόδρα
πονηροί γιγνόμενοι άνθρωποι...» Πλάτων Γοργίας 525 Ε).
Η εξουσία γίνεται μέσο πλουτισμού, όπως μας προειδοποιεί ο Λυσίας για
τους ανθρώπους που επιδιώκουν να μας κυβερνήσουν με τη δική μας
βοήθεια. («Προαναλίσκονται δε τούτοις ένεκα μόνον, ίνα κομίσωνται
διπλάσια, άρχειν ύφ’ υμών άξιωθέντες». Λυσίου Λόγος: υπέρ των Αριστοφάνους χρημάτων προς το Δημόσιον). Πάντα επίκαιρος ο λόγος των
αρχαίων στοχαστών. Γι’ αυτό θέλουν ορισμένοι να τους εξοβελίσουν από
τα σχολεία! Είναι επικίνδυνοι για τις καθεστωτικές τους επιδιώξεις!