0
Your Καλαθι
Μισέρημος
Έκπτωση
25%
25%
Περιγραφή
Ποίημα για το τέλος του κόσμου
και δε μου λες: γιατί είναι χάρτινα τα μάτια σου;
είπε εκείνος
δε βρίσκω πια κανένα νόημα στους ποιητές
εκείνη
τυλίχτηκαν ύστερα κόκκινο
ύστερα τυλίχτηκαν
κόκκινο μελάνι
κάθισαν ήσυχα
και τους κατάπιε η νύχτα
το σώμα της δε βρέθηκε ποτέ
της νύχτας λέω
δε βρέθηκε ποτέ το σώμα
πικρό
να μασάς πορτοκάλια – μου έλεγε
κι ήταν πικρά
να μου γλείφεις τα δάκρυα – έλεγε
κι ήταν πικρά
να δαγκώνεις τα όστρακα
μ` όλο το αλάτι τους
μέσα απ` την όμορφη θάλασσα – έλεγε
κι ήταν πικρά
με κερνούσε αμύγδαλα
κι ήταν πικρά
να θυμίζουν τα γέλια μας – έλεγε
που ήταν πικρά
και το βλέμμα των πλασμάτων
στα ex nihilo νησιά μας
που κατοικούν εκεί – πικρά
δοκίμασα έτσι λαίμαργα
όλες τις χαρές
κι ήταν πικρές
πικρές
πικρές
και δε μου λες: γιατί είναι χάρτινα τα μάτια σου;
είπε εκείνος
δε βρίσκω πια κανένα νόημα στους ποιητές
εκείνη
τυλίχτηκαν ύστερα κόκκινο
ύστερα τυλίχτηκαν
κόκκινο μελάνι
κάθισαν ήσυχα
και τους κατάπιε η νύχτα
το σώμα της δε βρέθηκε ποτέ
της νύχτας λέω
δε βρέθηκε ποτέ το σώμα
πικρό
να μασάς πορτοκάλια – μου έλεγε
κι ήταν πικρά
να μου γλείφεις τα δάκρυα – έλεγε
κι ήταν πικρά
να δαγκώνεις τα όστρακα
μ` όλο το αλάτι τους
μέσα απ` την όμορφη θάλασσα – έλεγε
κι ήταν πικρά
με κερνούσε αμύγδαλα
κι ήταν πικρά
να θυμίζουν τα γέλια μας – έλεγε
που ήταν πικρά
και το βλέμμα των πλασμάτων
στα ex nihilo νησιά μας
που κατοικούν εκεί – πικρά
δοκίμασα έτσι λαίμαργα
όλες τις χαρές
κι ήταν πικρές
πικρές
πικρές
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις