Στη Θεσσαλονίκη τότε

..."Έτσι ήταν τότε. Είχαμε ήχους διάσπαρτους σ' όλη την πόλη, που δε μοιάζανε καθόλου με τους σημερινούς. Τα χαράματα μας ξυπνούσαν τα κοκόρια. Όσο η μέρα προχωρούσε πλήθαιναν τα διαλαλήματα και τα εμπορικά τραγούδια των γυρολόγων. Ακούγαμε πολύ συχνά χλιμιντρίσματα αλόγων"...

..."Δεν υπάρχει πια το τραμ. Δεν υπάρχουν πια οι φωτιές του Άη Γιάννη.


Μαζί τους χάθηκε κι ο κλείδωνας"...


..."Οι σημερινοί καλοζωϊσμένοι και εξευρωπαϊσμένοι κάτοικοι της πόλης μας, δεν μοιάζουν σε τίποτα με τους παλιούς. Οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά εκείνης της εποχής, είναι σήμερα ξεχασμένες και άγνωστες εικόνες του παρελθόντος"...


..."Πότε κιόλας πέρασαν κι έφυγαν εξήντα ολόκληρα χρόνια! Πώς είναι δυνατόν να πέρασαν τόσο γρήγορα; Σαν άνεμος!"...