Ήθελον δακρύσιν εξάλειψαι

Στη συγγραφή του παρόντος πονήματος μας παρώθησε το γεγονός ότι ευάριθμοι πιστοί, αφήνοντας κάθε άλλη απασχόληση, σπεύδουν στους Ιερούς Ναούς την εσπέρα των Κυριακών της Μ. Τεσσαρακοστής, προκειμένου να παρακολουθήσουν την Ακολουθία των Κατανυκτικών Εσπερινών προς αγιασμό τους και άντληση δυνάμεως για την αγωνιστική τους πορεία προς το λυτρωτικό Πάσχα κατά τη μακρά περίοδο της Νηστείας. Μας παρώθησε ακόμη και η επιθυμία μας να εξωτερικεύσουμε τα προσωπικά μας βιώματα και συναισθήματα από τη βαθύτερη μελέτη των πεζών και ποιητικών κειμένων της εν λόγω Ακολουθίας και να καταστήσουμε κοινωνούς σ' αυτά και τους καλοπροαίρετους αναγνώστες, πιστεύοντας ότι αγγίζουμε μ' αυτό τον τρόπο και τα δικά τους παρόμοια βιώματα και συναισθήματα συντριβής με τη συνειδητοποίηση της αμαρτωλότητας όλων μας και την ειλικρινή προσπάθεια μας για αποκάθαρση από τα πάμπολλα και ποικίλα ψυχοφθόρα πάθη, για απέκδυση του παλαιού ανθρώπου και ένδυση του νέου, του ανακαινούμενου "εις επίγνωσιν κατ' εικόνα του κτίσαντος αυτόν" Ιησού Χριστού (βλ. Κολ. γ' 9-10). [...]