Πέντε κουβέρτες αγάπης

Τραβώντας τις "Πέντε κουβέρτες αγάπης" ξεσκεπάζονται, με σατιρικό τρόπο κι απλή γραφή, ανθρώπινες αδυναμίες, αγάπες, έχθρες, έρωτες, μίση, πλανώμενοι που εφαρμόζοντας τα "πρέποντα" καταπιέζουν την ψυχή τους, αντιφάσεις, υστερόβουλοι αναζητητές που ξεγελώντας την αμφιταλαντευόμενη δικαιοσύνη αθωώθηκαν, μα βρήκαν την τιμωρία τους απ' το "μέγιστο" χωρίς την εφαρμογή δικονομικών διαδικασιών. Ακόμα αλήθειες μα και ψέμματα που φόρεσαν φανταχτερές ενδυμασίες και θριάμβευσαν, λάθη που κατά λάθος έφτασαν σε σωστούς εκτιμητές και, τέλος, έμποροι του πολέμου που διαλαλούν αναίσχυντα τ' αγαθά της ειρήνης.


Αν η μοναξιά είναι κατάρα της εποχής μας, μήπως η φαντασία μπορεί ν' αγγίξει την πληρότητα; Αν τα πλούτη προσφέρουν ανεμπόδιστη διαβίωση, μήπως μας απομακρύνουν απ' τη βαθύτερη γνώση του προορισμού μας; Αν η ανοχή θεωρείται αδυναμία, μήπως κλείνει μέσα της ανωτερότητα; Αν η σκέψη μάς οδηγεί σε λάθος δρόμους, μήπως το ένστικτο πρέπει να πάρει τη θέση της; Γνωρίσαμε τον εαυτό μας τόσο που μας περίσσεψε χρόνος; Είναι η εποχή των ακροτήτων ή την πλησιάζουμε; Μήπως στ' απόκρυφα της βαρβαρότητας των καιρών μας υπάρχουν ηθικά ερείσματα τα οποία στηρίζουν τις παράνομες πράξεις μας που υπαγορεύει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης; Η επισήμανση της βεβαιότητας της αστάθειας μήπως είναι περιττή;