Ιστορία του Ελληνισμού μετά τον Μεσαίωνα ΙΙΙ

Στους τρεις τόμους, εκ των οποίων οι δύο πρώτοι έχουν τίτλο "Ιστορία του Ελληνισμού τον Μεσαίωνα" και ο τρίτος "Ιστορία του Ελληνισμού μετά τον Μεσαίωνα", ολοκληρώνεται η μακρά ιστορική έρευνα, που καλύπτει μια περίοδο περίπου 1.500 χρόνων. Η ιστορική αυτή αναδρομή αρχίζει από το 330 μ.Χ., από την ίδρυση της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (το Βυζάντιο), και τελειώνει με το έπος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Για την περίοδο της ελληνικής απελευθέρωσης δεν θα γράψω, γιατί έχουν γραφτεί πολλά βιβλία από πολλούς ιστορικούς συγγραφείς.
Αρχίζω από το 330 μ.Χ. γιατί, παρόλο που είχε περάσει η μεγαλειώδης περίοδος των ελληνιστικών χρόνων, και σχεδόν της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η φλόγα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού ήταν ακόμη αναμμένη και μεταλαμπαδεύονταν στους γειτονικούς λαούς της Μεσογείου. Η παρακμή άρχισε από τους πρώτους αυτοκράτορες του Βυζαντίου, Θεοδόσιο, Αρκάδιο και Ιουστινιανό, που πολέμησαν τον ελληνισμό. Μετά την ακμή και την παρακμή της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ήρθε η περίοδος που την έχουν ονομάσει "τα άγνωστα και σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα". Τα σκοτεινά αυτά χρόνια μελέτησα και ερεύνησα, για να τα φωτίσω, σε αυτούς τους τρεις τόμους.
Τη μακρά περίοδο των 400 χρόνων της οθωμανικής σκλαβιάς, οι Τούρκοι προσπάθησαν να αναγκάσουν τους Έλληνες να αλλαξοπιστήσουν και να σβήσουν για πάντα τη φλόγα του ελληνικού πνεύματος που ήταν ακόμα αναμμένη. Τα χρόνια της τουρκοκρατίας μεγάλο μέρος του ελληνισμού δεν άντεξε την τουρκική σκλαβιά και μετανάστευσε στην Ιταλία, τη Ρωσία, τις παραδουνάβιες χώρες και σε όλη την Ευρώπη, όπου μεταλαμπάδευσε τον ελληνικό πολιτισμό κατά την Αναγέννηση. [...]

από τον πρόλογο της έκδοσης