Ο τρίτος δειπνοσοφιστής

[...] Ο «Τρίτος Δειπνοσοφιστής», όπως και οι άλλοι δύο, είναι, εν ταυτώ, άνθρωπος και βιβλίο. Ως άνθρωπος, είναι ο νέος εταίρος που έγινε δεκτός στην παρέα των Δειπνοσοφιστών, μετά από αυστηρότατες δοκιμασίες. Ελέγχθηκαν η πίστη, το πάθος και η αντοχή του, κυρίως όμως εκτιμήθηκαν η υποκρισία και ο φανατισμός του.
Ως βιβλίο, ο «Τρίτος Δειπνοσοφιστής» είναι μια απόπειρα να ειπωθούν τα ίδια, και αιωνίως επαναλαμβανόμενα, πράγματα, με διαφορετικό τρόπο. Υπάρχει πράγματι και μια άλλη μικρή καινοτομία σ' αυτό το βιβλίο. Είναι οι συχνές αναφορές σε συγκεκριμένους ανθρώπους, μάγειρες, εστιάτορες και οινοποιούς, για τα έργα των οποίων πρέπει να είμαστε πάντοτε επιφυλακτικοί. Καλές ή κακές, οι επιδόσεις τους δεν είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουν οι ίδιες και αύριο. Αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλάζουν και οι συνθήκες. Σωστότερο, λοιπόν, θα ήταν να διαβαστούν όσες αναφορές γίνονται σ' αυτούς, όχι ως «μια κριτική», ούτως ή άλλως εφήμερης ισχύος, του έργου τους, αλλά ως μια «εικονογράφηση» των επιχειρημάτων που προηγούνται. Αυτή ήταν, άλλωστε, και η αρχική μου πρόθεση.

Από τον Πρόλογο του βιβλίου