Στα βαθιά χρόνια

Σκίζοντας τη μαυρίλα της νύχτας, είχα κοιτάξει πίσω του μέσα στα βαθιά χρόνια. Η φράση από τις "Φωτοβολίδες" του Μπωντλαίρ, έδωσε τον τίτλο σε αυτό το μυθιστόρημα. μα κι όλο το έργο του Ζούβ στρέφεται γύρω από τον άξονα του Έρωτα και του Θανάτου: η αίσθηση της αμαρτίας κι η νοσταλγία της εφηβικής αφύπνισης οδηγούν δυναμικά σε κάτι άλλο, πέρα από την πραγματικότητα. Τρεις γυναίκες δίνονται με τη μορφή της Έλεν ντε Σάννις. Η πρώτη παντρεμένη με αξιωματικό, πολύ όμορφη σε ηλικία τριάντα πέντε ετών, ο Ζούβ την αγάπησε από τα δεκαεφτά του ως τα είκοσι του χρόνια. Η δεύτερη είναι εκείνη που πραγματικά τον εμύησε στα ερωτικα, η διαφορά ηλικίας τους ήταν ακόμη πιο μεγάλη. Η τρίτη, η Ελισάβετ,ήταν ένα ξεχασμένο νεανικό συναίσθημα, μα ύστερα από 23 χρόνια ξανασμίγουν τυχαία και ο έρωτας τους φουντώνει, γινεται φλογερό κι απελπισμένο πάθος. Η Ελισάβετ είναι κι αυτή παντρεμένη μ' αξιωματικό. Μέσα σε μερικές μέρες ο Ζουβ γράφει δίχως ανάσα το "Στα βαθιά χρόνια", όπου δείχνει πως την Ελένη να πεθαίνει μέσα στο σπασμό της ολοκληρωμένης προσφοράς της. Το στέλνει της Ελισάβετ. Ακολουθούν λίγες μέρες ερωτικής ευδαιμονίας κι άξαφνα η Ελισάβετ πεθαίνει. Έτσι η ποιητική του φαντασία όχι μόνο χαράζει τη μοίρα των ηρώων του αλλά κι ορίζει την πορεία της ίδιας του της ζωής.