0
Your Καλαθι
Πέρα από το Μπαλί
Οι άνθρωποι της παλίρροιας
Περιγραφή
Το "Πέρα από το Μπαλί" είναι ένα οδοιπορικό εντυπώσεων. Η άμεση καταγραφή των αλλεπάλληλων ψυχικών κραδασμών που βίωσαν πέντε άνθρωποι της Δύσης από την επαφή τους με πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, συχνά αρχέγονες, που ούτε καν υποψιάζονταν μέχρι τη στιγμή εκείνη.[...]
Το Μπαλί στάθηκε η αφετηρία και το τέλος του μεγάλου ταξιδιού τους.
Ταξιδεύουν στην άγνωστη για τον μαζικό τουρισμό Ινδονησία, σε μέρη όπου ο ορισμός "ταξιδιωτική περιπέτεια" έχει ακόμα κάποιο νόημα.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Οι έμμεσες, πλην σαφείς συνειδητές αποκλίσεις του Κώστα Ζηρίνη στην παράθεση συνοπτικών ταξιδιωτικών πεπραγμένων, παρά στη δημιουργική ανάπλαση εξωτερικών ή εσωτικών τοπίων, τεκμαίρονται και από την ανάγνωση του βιβλίου του αυτού. Με αφετηρία το άκρως τουριστικό πλέον Μπαλί, η αφήγηση, ασθμαίνουσα, νευρώδης και ιδιαζόντως εξομολογητική, θα περιπλανηθεί στην ευρύτερη ηφαιστειογενή κι ελάχιστα γνωστή σε μας Ινδονησία των απροσδόκητων νήσων, των αλλεπάλληλων πολιτικών δονήσεων και των τροπικών αρχιπελάγων, με αντικειμενικό σκοπό την απτή, σχεδόν φιλμική καταγραφή τής όλης εμπειρίας πέντε υποψιασμένων τουριστών, σε ωριαία ενίοτε βάση.
Οι στάσεις στο σύμπλεγμα των Σουνδαίων «παραδείσων», Φλόρες, Σουμπάγουα, Ρίντσα, Κομόντο και Λόμποκ, αλλά και στη Σουλαγουέζη των βουβαλοθυσιών και των ορεινών καραβόσπιτων και από εκεί στο Αμπόν, την παλαιότερη εστία των Μολούκων, δίνουν την ευκαιρία στο συγγραφέα - φωτογράφο - κινηματογραφιστή να επεξεργαστεί -μ' έναν κατ' αρχήν πειραματικό, αυθόρμητο και γι' αυτό εύληπτο τρόπο, την πολιτισμική ετερότητα αυτών των εντυπωσιακών από κάθε άποψη κομματιών μιας διαρκώς παλλόμενης γης. Βέβαια, το κείμενο θα ενδώσει κατ' επανάληψη στο γνωστό πειρασμό των συγκρίσεων ηθών και εθίμων, τοπίων και χωροταξικών διαστάσεων. Παρά την προσπάθεια δηλαδή του Κώστα Ζηρίνη να εστιαστεί αποκλειστικά στη δεδομένη, αναμφισβήτητη ατομικότητα και στην ποικιλώνυμη ταυτότητα του άλλου, η αυτοπαγίδευση στην αντιπαράθεση στοιχείων κάποτε οδηγεί σε παράδοξα, αν μη τι άλλο, συμπεράσματα, του τύπου «κατηφορίζουμε από ένα πλακόστρωτο μονοπάτι που, αν εξαιρέσουμε την εντελώς διαφορετική βλάστηση από κείνη της Ελλάδας, μου θυμίζει έντονα το μονοπάτι που συνδέει το Μονοδένδρι με το χείλος του φαραγγιού τού Βίκου» (βλ. σελ. 251). Τις ίδιες «συγκρίσεις» θα προσπαθήσει να κάνει κι αλλού (βλ. π.χ. τη σελ. 331). Αντιφάσκοντας θα σημειώσει, όμως, «είναι εντελώς παράλογος αυτός ο συνειρμός, διότι αυτό που δίνει χαρακτήρα και στη μία και στην άλλη περίπτωση είναι η χλωρίδα. Τέρμα, λοιπόν, αυτές οι χωρίς νόημα συγκρίσεις. Η μαγεία του ταξιδιού δεν έγκειται στο να βρω το ωραιότερο ή το πιο παράδοξο, αλλά στο νέο. Σ' αυτή τη μεθυστική ψευδαίσθηση της ανακάλυψης». (βλ. σελ. 251)
Η «δεδηλωμένη φωτογραφική αθλιολαγνεία» (βλ. σελ. 342) του συγγραφέα ικανοποιείται, μ' άλλα λόγια, στο βαθμό που δεν αναλίσκεται σε περιττές αναλύσεις της δυτικότροπης μεθόδου εξαγωγής συμπερασμάτων, την ώρα που συνδιαλέγεται φερ' επείν με καθαρόαιμους απογόνους κυνηγών κεφαλών ή σπηλαιοδύτες, που κατάγονται από επιφανείς Παπούα. Τότε οι αποτυπώσεις της γραφής συναγωνίζονται επάξια την εγκυρότητα των ομιλητικότατων φωτογραφιών του βιβλίου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 22/02/2002
Το Μπαλί στάθηκε η αφετηρία και το τέλος του μεγάλου ταξιδιού τους.
Ταξιδεύουν στην άγνωστη για τον μαζικό τουρισμό Ινδονησία, σε μέρη όπου ο ορισμός "ταξιδιωτική περιπέτεια" έχει ακόμα κάποιο νόημα.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Οι έμμεσες, πλην σαφείς συνειδητές αποκλίσεις του Κώστα Ζηρίνη στην παράθεση συνοπτικών ταξιδιωτικών πεπραγμένων, παρά στη δημιουργική ανάπλαση εξωτερικών ή εσωτικών τοπίων, τεκμαίρονται και από την ανάγνωση του βιβλίου του αυτού. Με αφετηρία το άκρως τουριστικό πλέον Μπαλί, η αφήγηση, ασθμαίνουσα, νευρώδης και ιδιαζόντως εξομολογητική, θα περιπλανηθεί στην ευρύτερη ηφαιστειογενή κι ελάχιστα γνωστή σε μας Ινδονησία των απροσδόκητων νήσων, των αλλεπάλληλων πολιτικών δονήσεων και των τροπικών αρχιπελάγων, με αντικειμενικό σκοπό την απτή, σχεδόν φιλμική καταγραφή τής όλης εμπειρίας πέντε υποψιασμένων τουριστών, σε ωριαία ενίοτε βάση.
Οι στάσεις στο σύμπλεγμα των Σουνδαίων «παραδείσων», Φλόρες, Σουμπάγουα, Ρίντσα, Κομόντο και Λόμποκ, αλλά και στη Σουλαγουέζη των βουβαλοθυσιών και των ορεινών καραβόσπιτων και από εκεί στο Αμπόν, την παλαιότερη εστία των Μολούκων, δίνουν την ευκαιρία στο συγγραφέα - φωτογράφο - κινηματογραφιστή να επεξεργαστεί -μ' έναν κατ' αρχήν πειραματικό, αυθόρμητο και γι' αυτό εύληπτο τρόπο, την πολιτισμική ετερότητα αυτών των εντυπωσιακών από κάθε άποψη κομματιών μιας διαρκώς παλλόμενης γης. Βέβαια, το κείμενο θα ενδώσει κατ' επανάληψη στο γνωστό πειρασμό των συγκρίσεων ηθών και εθίμων, τοπίων και χωροταξικών διαστάσεων. Παρά την προσπάθεια δηλαδή του Κώστα Ζηρίνη να εστιαστεί αποκλειστικά στη δεδομένη, αναμφισβήτητη ατομικότητα και στην ποικιλώνυμη ταυτότητα του άλλου, η αυτοπαγίδευση στην αντιπαράθεση στοιχείων κάποτε οδηγεί σε παράδοξα, αν μη τι άλλο, συμπεράσματα, του τύπου «κατηφορίζουμε από ένα πλακόστρωτο μονοπάτι που, αν εξαιρέσουμε την εντελώς διαφορετική βλάστηση από κείνη της Ελλάδας, μου θυμίζει έντονα το μονοπάτι που συνδέει το Μονοδένδρι με το χείλος του φαραγγιού τού Βίκου» (βλ. σελ. 251). Τις ίδιες «συγκρίσεις» θα προσπαθήσει να κάνει κι αλλού (βλ. π.χ. τη σελ. 331). Αντιφάσκοντας θα σημειώσει, όμως, «είναι εντελώς παράλογος αυτός ο συνειρμός, διότι αυτό που δίνει χαρακτήρα και στη μία και στην άλλη περίπτωση είναι η χλωρίδα. Τέρμα, λοιπόν, αυτές οι χωρίς νόημα συγκρίσεις. Η μαγεία του ταξιδιού δεν έγκειται στο να βρω το ωραιότερο ή το πιο παράδοξο, αλλά στο νέο. Σ' αυτή τη μεθυστική ψευδαίσθηση της ανακάλυψης». (βλ. σελ. 251)
Η «δεδηλωμένη φωτογραφική αθλιολαγνεία» (βλ. σελ. 342) του συγγραφέα ικανοποιείται, μ' άλλα λόγια, στο βαθμό που δεν αναλίσκεται σε περιττές αναλύσεις της δυτικότροπης μεθόδου εξαγωγής συμπερασμάτων, την ώρα που συνδιαλέγεται φερ' επείν με καθαρόαιμους απογόνους κυνηγών κεφαλών ή σπηλαιοδύτες, που κατάγονται από επιφανείς Παπούα. Τότε οι αποτυπώσεις της γραφής συναγωνίζονται επάξια την εγκυρότητα των ομιλητικότατων φωτογραφιών του βιβλίου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 22/02/2002
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
