Κύριαι δόξαι

Καμιά άλλη αρχαία φιλοσοφική σχολή δεν διέτρεξε την πορεία της από τη γέννησή της μέχρι σήμερα, ακολουθούμενη από τόσους πολλούς φίλους και εχθρούς. «Μέγιστον διαφωτιστή» αποκαλεί τον Επίκουρο ο Μαρξ, και η διδακτορική του διατριβή φέρει τον τίτλο «Διαφορά της Δημοκρίτειας και Επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας». Σύγχρονοι ηδονιστές, εφαρμόζοντας προκρούστεια λογική, κατέφυγαν στον ηδονισμό του Επίκουρου, για να στηρίξουν τον πανσεξουαλισμό τους. Αμήχανοι χίππιδες με άδολη πρόθεση τον πλησίασαν στις δεκαετίες του '60 και του '70, για να στήσουν τα κοινόβιά τους. Και χιλιάδες άνθρωποι σήμερα ομνύουν στο όνομά του, μα πιο πολύ στο μύθο του. Με πολλά λόγια και λίγη πράξη. Γιατί η φιλοσοφία του Επίκουρου είναι θελκτική στα λόγια και δύσκολη στην εφαρμογή.

Λέει ο μελετητής του Επίκουρου, ο Johannes Mewaldt: "Η φιλοσοφία του Επίκουρου είναι μια μέχρι τα τελευταία της άκρα εκλεπτυσμένη τέχνη της ζωής. Σε αυτή τη ζωή ήθελε ο δάσκαλος να οδηγήσει τους μαθητές του και κατ' επέκταση όλους τους ανθρώπους, που η αίσθησή τους τους προδιαθέτει να την δεχτούν. Τον σωστό όμως, τον μοναδικό δρόμο προς αυτή την τέχνη της ζωής τον βρίσκουμε, μόνο αν γνωρίζουμε την ουσία της φύσης στην ολότητά της".