Αστερίξ 11. Ο Αστερίξ στους Βέλγους (δεμ.)

Πέρα από το γεγονός ότι οι φίλοι μας Γαλάτες δεν είναι φανατικοί λάτρεις της μουσικής ενώ είναι λάτρεις των ψητών αγριογούρουνων, είναι γνωστό ότι ένα πράγμα φοβούνται: Να μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι τους. Στην ιστορία αυτή, κατά τη διάρκεια μιας τρομερής καταιγίδας και ενώ ο Δρουίδης λείπει, ο θεός Τάρανις τους ρίχνει "κατακέφαλα" έναν απ' αυτούς που ψωνίζουν τα αναγνώσματά τους στους κρεοπώληδες και τα ιχθυοπωλεία : έναν μάντη. Οι Ρωμαίοι αρπάζουν την ευκαιρία και σκοπεύoυν να εκμεταλλευτούν αυτόν που εκμεταλλεύεται την αφέλεια των ατίθασων και γενναίων Γαλατών. Οι γυναίκες φυσικά, δεν είναι καθόλου σίγουρες ότι αυτός ο μάντης είναι απατεώνας. Ο Αστερίξ δεν έχει πεί ακόμα την τελευταία του λέξη και ο Μαζεστίξ μπορεί να μην αισθάνεται την ανάγκη να γίνει ωραίος και διανοούμενος αλλά θα πρέπει κάποτε-κάποτε να σκύψει περισσότερο πάνω στα προβλήματα του λαού του. Η ώρα δεν προσφέρεται για πλαυτισμούς. Και ο μαγικός ζωμός παχαίνει; Ιδού το μέγα ερώτημα!