Ιζνογκούντ 8. Η μέρα των τρελών

Τη μέρα των τρελλών συμβαίνουν τρελλά πράγματα. Οι έμποροι, αν δεν στείλουν τους πελάτες τους στο μαγαζί του ανταγωνιστή τους, τουλάχιστον θα είναι πρόθυμοι, όπως η μέρα το απαιτεί, να πληρώσουν αυτά που θα πουλήσουν. Είναι η μέρα που τα τζίνια διατάζουν και η ηλίθιοι υπακούν. Ο Ιζνογκούντ θα προσπαθήσει να επωφεληθεί από την προσωρινή εξουσία του χωρίς να υπολογίσει ότι η μέρα των τρελλών ισχύει και για όλους τους άμοιρους, τους υφιστάμενούς του. Μπάχαλο δηλαδή. Όμως ο πονηρός βεζίρης θα ποντάρει στους "έξωθεν συμμάχους", εκεί που όλα λειτουργούν φυσιολογικά. Όπως φυσιολογική κατάληξη είναι το γεγονός, ότι οι ανίερες προσδοκίες οδηγούν σε ανίερες συμμαχίες με ανίερα ανταλλάγματα. Επανεξέταση των συνόρων, συμφωνία για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, παραχώρηση των λιμανιών της χώρας του για 99 χρόνια κ.ά. Όμως ο κατέχων τη δύναμη, είναι γνωστόν ότι θα διαλέξει τους αθλίους που θα τον εξυπηρετούν καλύτερα. Ο υπέρτατος σύμμαχος είναι ο λαός. Και όταν, αργά ή γρήγορα, ο χρόνος θα εκπνεύσει, ο λαός θα γίνει ο αμείλικτος τιμωρός.