0
Your Καλαθι
Δύο στάλες κουράγιο για συντρόφους και γονείς
Έκπτωση
20%
20%
Περιγραφή
Να γιατί έχεις παιδιά: Για να θυμάσαι πως τη λαχτάρα, την αγάπη, το ενδιαφέρον, τη συμπαράσταση για εκείνα, τη χρωστάς σ' όλο τον κόσμο. Μην κολλάς πάνω τους...
Γι' αυτό σου λέω: Ελευθέρωσέ τα! Έτσι ελευθερώνεσαι κι εσύ. Άστα να ταξιδέψουν. Όσο φεύγουν μακριά σου, η καρδιά γίνεται αγκαλιά για να χωρέσει όλα τα παιδιά του κόσμου. Άντε, και θα σου πω κι ένα μυστικό: Διώχνε τα και μην ανησυχείς! Όσο τα διώχνεις, τόσο αυτά θα γυρίζουν κοντά σου! Όχι όμως από ανάγκη, όχι από εξάρτηση, αλλά από αγάπη ελεύθερη και εκτίμηση γι' αυτό που είσαι και γι' αυτό που τους χάρισες.
Όποιος αγαπάει ελευθερώνει, και όποιος ελευθερώνει, αγαπιέται.
Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
****************************************************************
Το βιβλίο δεν αποτελεί συλλογή άρθρων ή έτοιμων συνταγών για να ξεπεράσει κάποιος τις δυσκολίες που συναντά με τη γυναίκα του ή τα παιδιά του. Ο συγγραφέας καταθέτει ουσιαστικά, με άμεσο και βιωματικό τρόπο, την εμπειρία της προσωπικής του διαδρομής, τα παθήματα και τα μαθήματά του, τις ελπίδες που διαψεύστηκαν και τις απρόσμενες ευκαιρίες που του δόθηκαν, χτίζοντας τη συζυγική και τη γονεϊκή του σχέση. Με μια πρώτη ματιά, καταθέτει την αποτυχία του!! Κατά βάθος όμως ευγνωμονεί τη ζωή, που ξέρει πάντα να δίνει λύσεις, ακόμη κι όταν οι άνθρωποι, με τις φαντασιώσεις τους και τα αλαζονικά τους σχέδια, τής κλείνουν τον δρόμο.
Το βιβλίο μπορεί να θεωρηθεί παιδαγωγικό, ίσως και ψυχολογικό. Ουσιαστικά όμως είναι ένα βιβλίο μιας περιπέτειας προσωπικής, αλλά και πανανθρώπινης. Μιας περιπέτειας ωρίμανσης μέσα από λάθη και αποτυχίες, μιας περιπέτειας όμως που δεν σταμάτησε, γιατί την κρίσιμη στιγμή κάτι βρισκόταν για να ξαναδώσει την πρώτη εκείνη δίψα για ζωή, αλλά και το κουράγιο να αντέξει κανείς τις δυσκολίες και να κρατήσει ζωντανό το όνειρο για ανθρώπινες σχέσεις γεμάτες χαρά, ωριμότητα και βαθιά, πολλή βαθιά ευγνωμοσύνη...
Η βασική ιδέα του Η. Λιαμή είναι, ότι ο προγραμματισμός και τα σχέδια που οργανώνουν οι γονείς για τα παιδιά τους συγκρούονται με την ίδια την ζωή, τις αντιφάσεις και τα απρόοπτά της και εν τέλει δεν υλοποιούνται: «Παλεύυν μέσα μας τα σχέδια που προγραμμάτισε ο εγωισμός μας με τις προκλήσεις που μας κάνει η ίδια η ζωή. Και βέβαια, στο πάλεμα αυτό, πάντα κερδίζει η ζωή» (σ.12. Βλ. επίσης σ. 48).
Απέναντι στις προκλήσεις της ζωής ο συγγραφέας προτείνει στον γονιό: «Ελευθέρωσέ τα! Έτσι ελευθερώνεσαι κι εσύ. Άστα να ταξιδέψουν. Διώχνε τα και μην ανησυχείς. Όσο τα διώχνεις, τόσο αυτά θα γυρίσουν κοντά σου! Όχι όμως από ανάγκη ή από εξάρτηση, αλλά από αγάπη ελεύθερη» (σ. 190).
Το βιβλίο, γραμμένο με ένα ύφος απλό και κατανοητό, και χωρίς παραπομπές και αναφορές σε συγγραφείς και σχετικά βιβλία, είναι προιόν εμπειρίας και όχι θεωρητικής αναζήτησης και συζήτησης. Γι’ αυτό και οι επαναλήψεις του βιβλίου δεν είναι ιδιαιτέρως κουραστικές. Είναι δε αναπόφευκτος ο παραινετικός χαρακτήρας πολλών σημείων του βιβλίου, κυρίως στις τελευταίες σελίδες του (σσ. 244-272).
Γι' αυτό σου λέω: Ελευθέρωσέ τα! Έτσι ελευθερώνεσαι κι εσύ. Άστα να ταξιδέψουν. Όσο φεύγουν μακριά σου, η καρδιά γίνεται αγκαλιά για να χωρέσει όλα τα παιδιά του κόσμου. Άντε, και θα σου πω κι ένα μυστικό: Διώχνε τα και μην ανησυχείς! Όσο τα διώχνεις, τόσο αυτά θα γυρίζουν κοντά σου! Όχι όμως από ανάγκη, όχι από εξάρτηση, αλλά από αγάπη ελεύθερη και εκτίμηση γι' αυτό που είσαι και γι' αυτό που τους χάρισες.
Όποιος αγαπάει ελευθερώνει, και όποιος ελευθερώνει, αγαπιέται.
Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
****************************************************************
Το βιβλίο δεν αποτελεί συλλογή άρθρων ή έτοιμων συνταγών για να ξεπεράσει κάποιος τις δυσκολίες που συναντά με τη γυναίκα του ή τα παιδιά του. Ο συγγραφέας καταθέτει ουσιαστικά, με άμεσο και βιωματικό τρόπο, την εμπειρία της προσωπικής του διαδρομής, τα παθήματα και τα μαθήματά του, τις ελπίδες που διαψεύστηκαν και τις απρόσμενες ευκαιρίες που του δόθηκαν, χτίζοντας τη συζυγική και τη γονεϊκή του σχέση. Με μια πρώτη ματιά, καταθέτει την αποτυχία του!! Κατά βάθος όμως ευγνωμονεί τη ζωή, που ξέρει πάντα να δίνει λύσεις, ακόμη κι όταν οι άνθρωποι, με τις φαντασιώσεις τους και τα αλαζονικά τους σχέδια, τής κλείνουν τον δρόμο.
Το βιβλίο μπορεί να θεωρηθεί παιδαγωγικό, ίσως και ψυχολογικό. Ουσιαστικά όμως είναι ένα βιβλίο μιας περιπέτειας προσωπικής, αλλά και πανανθρώπινης. Μιας περιπέτειας ωρίμανσης μέσα από λάθη και αποτυχίες, μιας περιπέτειας όμως που δεν σταμάτησε, γιατί την κρίσιμη στιγμή κάτι βρισκόταν για να ξαναδώσει την πρώτη εκείνη δίψα για ζωή, αλλά και το κουράγιο να αντέξει κανείς τις δυσκολίες και να κρατήσει ζωντανό το όνειρο για ανθρώπινες σχέσεις γεμάτες χαρά, ωριμότητα και βαθιά, πολλή βαθιά ευγνωμοσύνη...
Η βασική ιδέα του Η. Λιαμή είναι, ότι ο προγραμματισμός και τα σχέδια που οργανώνουν οι γονείς για τα παιδιά τους συγκρούονται με την ίδια την ζωή, τις αντιφάσεις και τα απρόοπτά της και εν τέλει δεν υλοποιούνται: «Παλεύυν μέσα μας τα σχέδια που προγραμμάτισε ο εγωισμός μας με τις προκλήσεις που μας κάνει η ίδια η ζωή. Και βέβαια, στο πάλεμα αυτό, πάντα κερδίζει η ζωή» (σ.12. Βλ. επίσης σ. 48).
Απέναντι στις προκλήσεις της ζωής ο συγγραφέας προτείνει στον γονιό: «Ελευθέρωσέ τα! Έτσι ελευθερώνεσαι κι εσύ. Άστα να ταξιδέψουν. Διώχνε τα και μην ανησυχείς. Όσο τα διώχνεις, τόσο αυτά θα γυρίσουν κοντά σου! Όχι όμως από ανάγκη ή από εξάρτηση, αλλά από αγάπη ελεύθερη» (σ. 190).
Το βιβλίο, γραμμένο με ένα ύφος απλό και κατανοητό, και χωρίς παραπομπές και αναφορές σε συγγραφείς και σχετικά βιβλία, είναι προιόν εμπειρίας και όχι θεωρητικής αναζήτησης και συζήτησης. Γι’ αυτό και οι επαναλήψεις του βιβλίου δεν είναι ιδιαιτέρως κουραστικές. Είναι δε αναπόφευκτος ο παραινετικός χαρακτήρας πολλών σημείων του βιβλίου, κυρίως στις τελευταίες σελίδες του (σσ. 244-272).
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
