Η φιλοσοφία παρά του καλού παρά Πλωτίνω

Ο Πλωτίνος έγραψε σειρά πραγματειών, οι οποίες σχετίζονταν με την διδασκαλία του και προορίζονταν κυρίως για τους μαθητές του, ένας από τους οποίους, ο Πορφύριος, τις συγκέντρωσε και τις ταξινόμησε σε έξι Εννεάδες. Ο Πλωτίνος θεωρείται ιδρυτής του Νεοπλατωνισμού, μιας φιλοσοφικής τάσης με μεγάλη επίδραση. Η πιο γνωστή από τις πραγματείες του είναι η έκτη της πρώτης Εννεάδας, στην οποία συζητείται η έννοια του ωραίου. Κατά τον Πλωτίνο το ωραίο δεν αποτελεί ιδιότητα των αντικειμένων που οφείλεται στη συμμετρία ή άλλα χαρακτηριστικά τους, αλλά συνέπεια της βαθύτερης σχέσης που αυτά έχουν με τα ιδεατά τους πρότυπα.
"Η Φιλοσοφία του Καλού παρά Πλωτίνω" είναι ο τίτλος της επί υφηγεσία διατριβής που κατέθεσε ο Γεώργιος Βιζυηνός στην Φιλοσοφική σχολή Αθηνών· στις 6 Φεβρουαρίου 1885 δίνει το προφορικό μάθημα με θέμα που όρισε η Σχολή: "Να ευρεθή η μεταφυσική του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους και να δειχθή αν η μεταφυσική του Πλωτίνου σημαίνει πρόοδον ή οπισθοδρόμησιν", όπου και ανακηρύσσεται παμψηφεί υφηγητής.
Διατρέχουμε στις σελίδες αυτής της διατριβής του Βιζυηνού την πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη περί Αισθητικής, που ανήκει στον νεοπλατωνικό φιλόσοφο Πλωτίνο, αλλά και την πρόσληψή της από τον Γ. Βιζυηνό που ενστερνίζεται και βασίζει το πεζογραφικό του έργο.