Αφηγήματα Ι

- Μια όµορφη Ελένη, χωρίς να φταίει ή να το θέλει, αναγκάστηκε εικοσιδυό χρονών να µπει στο µοναστήρι. Όµως: φρόνιµη, λογική, γενναία, αφού έζησε αλλαγές και πίκρες, νίκησε τελικά...
- Ο πολεµιστής στο Αλβανικό Μέτωπο (1940-1941)... Τον θρήνησαν ως νεκρό... Η αγαπηµένη του παντρεύτηκε... Όµως εκείνος το 1945...
- Ο Γεωπόνος: Νέος, άξιος και καλός, θύµα επί χρόνια ενός τρισ-βάρβαρου γάµου, τελικά νίκησε τα βάσανα.
- Απόφοιτοι (1975) από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, οι Μηχανικοί συναντώνται ύστερα από είκοσι χρόνια... Θυµούνται τα γεγονότα τού 1973, µιλούν για τη ζωή τους, τραγουδούν Μίκη Θεοδωράκη, κάποιος ξαναβρίσκει το κορίτσι, που είχε αγαπήσει τότε... Kαι έπειτα...
- Το χάνι: Τα παλιότερα χρόνια, γυναίκες κατέβαιναν από τα χωριά τών βουνών και µάζευαν µπαµπάκι στα χωριά τού κάµπου... Το όµορφο κορίτσι έπαθε... τί έπαθε σ' εκείνο το χάνι... Όµως τελικά τούς "συγύρισε" όλους - όπως τούς έπρεπε!
- Αποχαιρετισµός: Πάνω στα βουνά (Τζουµέρκα), δίπλα στην άρρωστη ενενήντα χρονών Μάννα... Και έπειτα στο θάνατό της και στα Σαράντα... Όλα τα παιδιά της και συγγενείς κουβεντιάζουν τού καλού καιρού, θυµούνται, λένε ιστορίες δίπλα στη φωτιά... Μέσα σε µιά ατµόσφαιρα ήσυχη και µε καλά αισθήµατα.